در روزهای عموما منفی بازار بورس تهران، افکار شدیدا به سمت خروج از این بازار متمایل میشه. اما سوالی که در ذهن هرکس نقش میبنده اینه که نهایتا اگر تصمیم به خروج از یک بازار مانند بازار اوراق بهادار تهران گرفته شد، سرمایه به کدام سو سرازیر بشه. بگذارید اول از کمی قبلتر شروع کنیم... اینکه آیا بایستی عطای بورس تهران را به لقایش بخشید یا خیر؟
در مقاله ای روی وبسایت آکادمی مالی نیکخوی در مقاله ای به این موضوع به تفصیل اشاره شده.
هلالات می‌گوید با توجه به شرایط موجود و قیمت‌های جهانی و حتی چشم‌انداز نزولی‌ای که در مورد نرخ دلار وجود دارد، عقیده دارم باید در بورس ماند. بازار سهام اکنون دچار ترس شده است، اما اگر دید بلندمدت‌تری داشته باشیم، مشاهده می‌شود برخی شرکت‌ها از جمله آن‌هایی که تجدید ارزیابی‌های سنگین دارند، شرکت‌هایی که به لحاظ سودآوری ارزنده‌اند و آن‌هایی که به لحاظ تکنیکالی افت زیادی داشته‌اند، موقعیت خوبی برای متعادل شدن دارند. اما به دلیل غلبه شدن ترس بر بازار، اکنون فعالان به این نکات توجهی نداشته و جنبه‌های منفی را بزرگنمایی می‌کند. از این رو شرایط بازار سرمایه به گونه‌ای نیست که بگوییم باید از آن خارج شد.
نوریان نیز با اشاره به اینکه پاسخ به سوال در بازار سهام بمانیم یا خیر برای هر شخص متفاوت است می‌گوید فعلا پرتفوی خود را نگه داشته‌اند.
به عقیده نوریان پول‌های خروجی از بورس جای خاصی نمی‌رود و معامله‌گران نقد می‌کنند تا سهام را در سطوح پایین‌تری خریداری کنند. هلالات اما نظر متفاوتی داشته و به عقیده او پول‌ها قطعا به سمت بانک می‌روند.
اگر سرمایه گذاری عزم جدی به خروج از بازار بورس تهران را دارد و از طرفی برنامه ای برای توسعه یا راه اندازی یک برنامه شغلی مولد را ندارد، مسلما اولین و آخرین گزینه ورود به بازارهای مالی موازی است. بازار طلا، مسکن، خودرو و بورس های خارجی گزینه های اصلی برای یک سرمایه گذار هستند.
اما عموما بازارهای داخل ایران درهم تنیدگی خاصی با یکدیگر دارند و مانند هم اکنون نزول این بازارها فراگیر و دست جمعی است. بنابراین شاید گزینه مناسب بازارهای مالی خارجی است. بازارهایی مانند بورس جهانی، فارکس و رمزارزها.
هر بازاری به موازات جذابیت های منحصر به فرد خود ریسک های خود را نیز داراست. به همین علت قبل از شروع فعالیت در هر بازاری می بایست ابتدا بازار مربوطه را تجزیه و تحلیل کرد، رفتارهای بازار را شناخت و به کلیات آن مسلط شد. صرف تسلط به یک بازار ضامن موفقیت در بازار دیگر نیست، هرچند اصول کلی بازارها یکی باشد.
