ونیر دندانی (Veneer) – هر مادهای که در ضخامت کم به سطح دندان اتصال یابد «ونیر» (Veneer) نامیده میشود. جنس این ونیر میتواند از مواد مختلفی از قبیل کامپوزیت یا انواع سرامیک باشد. ونیرهای کامپوزیتی بصورت رایج به اسم ونیر و ونیرهای سرامیکی به عنوان لمینیت شناخته میشوند.
ونیر کامپوزیتی از جنس مواد کامپوزیتی هستند که در مطب توسط دندانپزشک بصورت مستقیم روی دندانها قرار داده و توسط نور آبی سخت میشوند. برای ساخت لمینیت سرامیکی دندانپزشک در ابتدا دندانها را آماده پذیرش لمینیت کرده و سپس از آنها قالب تهیه میکند.
لابراتوار دندانی کار ساخت لمینیتها را بصورت غیرمستقیم و به روی مدل گچی دندانهای بیمار انجام داده و سپس برای دندانپزشک ارسال میکند.
دندانپزشک در جلسه امتحان لمینیتها را از نظر نشست و تطابق و رنگ چک کرده، که در این مرحله احتمال برگشت مجدد کار به لابراتوار جهت انجام اصلاحاتی وجود دارد. پس از انجام اصلاحات در صورت ایدهآل بودن لمینیت از دید دندانپزشک و بیمار، لمینیتها در جلسه تحویل روی سطح دندان چسبانده میشوند.
در این مورد باید گفت کاملا وابسته به دندان هر فرد، هر دو نوع ترمیم زیبایی ممکن است بدون نیاز به تراش دندان ساخته شوند. مثلا در مواردی که دندانها نسبت به حالت نرمال عقبتر قرار گرفتهاند یا از نظر اندازه کوچکتر از دندان طبیعی هستند. و در حالتهای برعکس برای هر نوع ونیری نیاز به مقداری تراش برای جبران ضخامت ماده (کامپوزیت یا سرامیک) هست، در غیراینصورت دندانها و لب برجسته و نا زیبا به نظر خواهند رسید.
مواد سرامیکی از نظر مقاومت به سایش، تغییر رنگ به مرور زمان و جذب رنگهای خارجی نسبت به کامپوزیتها مقاومتر هستند، این مواد درخشندگی خود را در طی زمان حفظ کرده و برخلاف ونیر کامپوزیتی به پالیش نیازی ندارند و بطور کلی طول عمر بالاتری دارند. اما در صورت وقوع پریدگی، شکستن یا جدا شدن از سطح دندان تعمیر آنها نسبت به کامپوزیت سختتر است.
مزیت مهم ونیر کامپوزیتی نسبت به لمینیت سرامیکی از نظر تعداد جلسات درمان و هزینه (هزینه ونیر دندان) تمام شده است. ونیر سرامیکی در لابراتوار توسط تکنیسن با مواد سرامیکی، که بطور کلی گران هستند، ساخته می شود، در نتیجه به طور کلی هزینهبرتر از ونیر کامپوزیتی هستند.
علاوه براین به دلیل انجام گرفتن درمان در مطب و لابراتوار دندانی، تعداد جلسات بیشتری نیاز است و فواصل بین جلسات طولانیتر است.