شاید برایتان پیش آمده باشد که هنگام جستجو درباره کارت‌های حافظه چه منظور خرید و چه از روی کنجکاوی، به دو عبارت مخفف SDHC و SDXC برخورد کرده باشید و ندانید که تفاوت این دو در چیست. برای درک این تفاوت ابتدا لازم است که با معنی هر کدام از این مخفف‌ها آشنا شوید.
به‌طور کلی SDHC مخفف عبارت انگلیسی SD High Capacity به معنی کارت‌های حافظه با ظرفیت بالا است که با ظرفیت‌های بین 4 تا 32 گیگا بایت تولید می‌شوند. SDXC نیز مخفف SD Extended Capacity به معنی کارت‌های حافظه با ظرفیت گسترده است که ظرفیت‌های بالاتر از 32 گیگابایت را در بر می‌گیرد و به‌لحاظ تئوریکی امکان تولید آن‌ها تا ظرفیت 2 ترابایت نیز وجود دارد. این کارت‌ها برای ذخیره‌سازی فایل‌های پر حجم و سازماندهی فضاهای اطلاعاتی بزرگ به کار می‌روند، از استانداردهای هر دو نوع باس سریع UHS-I و UHS-II پشتیبانی می‌کنند و سرعت زمان لازم برای تبادل با کیفیت داده در آن‌ها بسیار سریع است.
هر دو نوع از این کارت‌ها توسط دستگاه‌های هوشمند مختلف پشتیبانی می‌شوند و هر فرد بسته به نیازش می‌تواند برای تهیه هر یک اقدام کند. البته باید توجه داشت که هرگز نباید کارت‌های SDHC را در دستگاهی قرار داد از این فرمت پشتیبانی نمی‌کند زیرا در این صورت پیغامی مبنی بر فرمت کارت نمایش داده می‌شود و بدین ترتیب به جز از دست رفتن تمامی اطلاعات موجود روی آن، کارت عملا خراب و غیرقابل استفاده، حتی در دستگاه‌های پشتیبان، خواهد شد.
