زمانی که هنوز استفاده از فنآوری بلوتوث جا نیافتاده بود، یعنی در همان ابتدای پیدایش صنعت هندزفریهای بلوتوث بسیار پیش میآمد که انسان در زرمانهای حضور در اماکن عمومی لحظاتی شوکهکننده را تجربه کند. چرا که گمان میکرد فردی که اصلا نمیشناسد او را مخاطب خود قرار داده است و حتی وقتی پاسخی دریافت نمیکند هم به صحبت ادامه میدهد. در آن زمان حتی گاها پیش میآمد که تا قبل از برگشتن او و دیدن هندزفری بلوتوث در گوشش همه فکر کنند که دیوانه شده است و با خودش حرف میزند.
با این حال کاملا مشخص است که این فنآوری نقش بسزایی در راحتتر شدن زندگی بسیاری از مردم ایفا کرده است زیرا با وجود آن میتواند خیلی راحت در کنار انجام فعالیتهای روزمره، ورزش و یا کار کردن به مسیقی گوش داد و با تلفن صحبت کرد. با این حال برای بسیاری از مردم سؤال است که آیا امواج این ابزار برای انسان مضر است یا نه.
بلوتوث در واقع نوعی وایفای است که برای دستگاههای جداگانه، برقراری ارتباط با یکدیگر و به اشتراکگذاشتن دادهها به جای نیاز به استفاده از اینترنت طراحی شده است. هرچند با وجود دلایل ذکرشده توسط بسیاری از افراد برای این فنآوری، سازمان بهداشت جهانی در سالهای گذشته هندزفریهای بلوتوث را در دسته مواد سرطانزا طبقهبندی کرد، این فنآوری به دلایل مختلفی همچون داشتن سیگنالهای ضعیف ایمن شمرده میشود.
با این حال بلوتوث فرکانس بالاتری نسبت به اکثر تلفنهای همراه دارد و فرکانس هر چه بالاتر باشد، برای موجودات زنده خطرناکتر است که این اتفاق در صورت استفاده طولانیمدت از این فنآوری به وقوع خواهد پیوست که مسلما استفاده طولانیمدت از هر وسیلهای آسیبزاست. از سوی دیگر این فرکانس بالا تنها در محدوده چند متری فعال است. پس در حالت کلی میتوان گفت تشعشعات حاصل از هندزفریهای بلوتوث در مقایسه با تشعشعات تلفنهای همراه بسیار کمتر است.