همیشه نیازمند یک "شدن" هستیم .. شدن به معنای رخدادی نو که نوعی زایش ،حرکت ، تبدیل و تغییری همراه دارد که از آنچه در قبل بوده، متفاوت و رو به رشد است . "شدن" یعنی برهم خوردن یک روال روزمره که دارد تا بنِ جان و ریشه ی آدمی نفوذ می کند وبه او رخوت و سکونی می دهد که هیچ تحولی درخودش ایجادنکند، نه از ظرفیت های ذهنی و عملی اش ونه از جهانی که برای او بستر مناسبی جهت بروز این شدن و رشد و تغییر است..و همچنان که می رود به زوال و تکرار برسد .
آدمی "شدن" را نه به مثابه ی یک خصلت یا خصوصیت که به عنوان یک رویداد انقلابی در درونش باید که ایجادکند. و از جایی که ایستاده، جهشی را تجربه کند که به او توانمندی های موثر ومهمی می دهد.. توانمندی برای طی جریان زندگی اما این بار با بینش ومعرفتی بیشتر و نگاهی عمیق تر و احساسی ناب تر .
ما همیشه نیازمند یک "شدن" هستیم . نیازمند تولدی مکرر، ازپیله رستن وپروانگی هایی که زیبایی ومعنای زندگی مان باشد.
نیلوفرثانی
بی وقت نوشت
