
مونس_جان
دوست داشتن به همین سادگیِ تماشای توست.. به همین دلسپردن به پرچینِ خوش عطر یاسِ تو.
به همین ترنمِ بارانیِ حرفهایت، به بوسیدنِ پشت پلکهایت.
دوست داشتن، نبضِ صدای توست وقتی به مردابِ دلم ترانه مینوازد و به دریاییِ موج در موج ترانه می کشاند.
همین احوالِ خوش دوست داشتن، تر و تازگی زندگی می بارد و جهان را به شورشِ ناگهان عشق وا میدارد.
مونس جان
دوست داشتن، اصل و نسب آدمی است. اگر نباشد انگار تباری ندارد. انگار بیدل و بیقوم و بیسرزمین است
دوست داشتن، خویشی و خویشاوندیست و اصل پیوندی که از ازل چشمهایش را به دل دوخته اند.
و حالا به تقدیرِ خوش که می شود نشست و نگاهت کرد، انگار جهان ،سرشار زیباییست.. سرشار از لحظه هایی که وقتی تو هستی، جاری و ساری ست.
نیلوفر ثانی


چه می خواهم از اردیبهشت
جز عشق؟!!
نیلوفر ثانی