نیلوفر موسوی
نیلوفر موسوی
خواندن ۳ دقیقه·۵ سال پیش

سهم حداقلی، نتیجه حداکثری!

چند سال پیش که کمپین "نه به پلاستیک" بین مردم راه افتاده بود و مثل شروع خیلی از کمپین‌ها، دانشجوها توش پیشرو بودن، منِ دانشجو هم هر بار که می‌رفتم سوپرمارکت و "نه ممنون، میزارم تو کیفم!" رو می‌گفتم، دو تا اتفاق می‌افتاد. یکیش تعجب اطرافیان و اون یکی اصرار مغازه‌دار و انکار من از گرفتن پلاستیک بود. دیروز ۲۱ تیر، روز جهانی "نه به پلاستیک " بود و می‌خوام از تجربه‌هایی بگم که توی این سال‌ها در راستای مصرف کم تر پلاستیک کسب کردم و شد عادت! می‌خوام از سهم‌های حداقلیم در نگهداری از زمین صحبت کنم.

نه ممنون، میزارم تو کیفم!
نه ممنون، میزارم تو کیفم!

هدف بعد از سوپرمارکت شده بود نونوایی و میوه‌فروشی. یه پاکت پارچه‌ای برای خرید نون و تلاش برای کمترین استفاده از پلاستیک توی میوه فروشی و ریختن میوه‌های شبیه هم توی یه پلاستیک یا استفاده از پلاستیک های قدیمی برای خرید، شده بود عادت خرید کردن من. البته الان همه میوه‌هام رو با ظرف در‌بسته و یا پاکت‌های پارچه‌ای می‌خرم.

پاکت‌های پارچه‌ای خارجی‌ها ;)
پاکت‌های پارچه‌ای خارجی‌ها ;)

اگه یادتون باشه یک مدت هم، کمپین درب بطری برای خرید ویلچر راه افتاده بود و همیشه بعد مهمونیا تمام درب‌های بطری‌های مصرف شده رو می‌شد توی کیف من پیدا کرد! این روزها هم دارم تلاش می‌کنم هرجا میرم لیوانم همرام باشه که هروقت خواستم چایی و نوشیدنی بخورم از اون استفاده کنم، منتظرم که اینم بشه عادت!

موقع انجام تک تک اون کارا من یه تصویر ذهنی مشخص داشتم و می دیدم امروز رو که مغازه‌دارا و میوه‌فروشا بخاطر پلاستیک نگرفتن از مردم تشکر می‌کنن و می‌شنیدم صدای "نه ممنون، میزارم تو کیفم!" بقیه رو. من پاکتای پارچه‌ای تو دست مردم توی صف نونوایی رو می‌دیدم، من می‌دیدم که خیلی‌ها از پلاستیک‌های میوه ی قدیمیشون برای خرید میوه جدیدشون استفاده می‌کردن.

سهم حداقلیتون توی ۶ ماه، این نتیجه حداکثری رو داره :)
سهم حداقلیتون توی ۶ ماه، این نتیجه حداکثری رو داره :)

تا حالا شده به این فکر کنین اصلا روز اول پلاستیک برای چی تولید شد؟جوابش رو می تونین اینجا بخونین.

من که همیشه فکر می‌کنم تک تک تغییرات از خودمون شروع میشه، اینکه ما به فکر زمین و سرزمینمون باشیم و برای نگه‌داریش تلاش کنیم. این روزها علاوه بر تلاش‌های محیط زیستی آدم‌ها متوجه شدن که ویژگی‌های رفتاری هم دقیقا همین جوری تکثیر میشن. کتاب‌خون شدن مردم یک جامعه، آشغال نریختنشون، رفتارهای مختلف اجتماعی مثل سوار شدن به مترو هم دقیقا همین جوری تکثیر و پخش میشه و جامعه رو در بر می‌گیره. بیایم کاری کنیم جمله "نه ممنون، میزارم تو کیفم!" رو هر روز بشنویم، حداقل از زبون خودمون.

سهم حداقلی من توی نجات زمین از پلاستیک اینجوری بود، سهم حداقلی شما چجوریاست؟ !

نه به پلاستیکحفظ محیط زیستنجات زمینعادات فردی
در پی طفلی به نام شادی که دیری است گمشده :)
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید