بازی درمانی یک روش درمانی است که از بازی برای کشف و مقابله با مسائل روحی استفاده می‌شود . از بازی درمانی برای کودکان می‌توان به تنهایی، یا همراه با سایر درمان‌ها و داروها استفاده کرد.
برای بهره مندی از بهترین نتیجه از بازی درمانی، به کلینیک نیل مرکز بازی درمانی شهرک اکباتان دارای مجوز وزارت بهداشت و درمان و متخصصین با تجربه در این نوع درمان مراجعه کنید.
بازی درمانی نوعی درمان روانشناختی است که شامل بازی با اسباب بازی، نقش آفرینی و بازی است. درمانگرها کودک را حین بازی تحت نظر دارند تا در مورد رفتار او اطلاعاتی کسب کنند. بازی درمانی روشی مفید برای درمان بیماری های روانی یا اختلالات رفتاری به شمار می‌رود.
بازی درمانی در یک اتاق بازی راحت انجام می شود که در آن قوانین کمی بر کودک تحمیل می شود و به کودک اجازه می دهد احساسات خود را آزادانه و خود به خود بیان کند. درمانگر که در رشته روانشناسی کودک تحصیل کرده است، معمولاً مجموعه ای از اسباب بازی ها دارد که کودکان می توانند از آنها برای نشان دادن احساسات خود استفاده کنند.
در مرکز توانبخشی نیل در غرب تهران بازی درمانی با کودکانی که طیف وسیعی از مشکلات اجتماعی، عاطفی، رفتاری و یادگیری را تجربه می‌کنند، اثربخش و مفید است، از جمله: کودکانی که مشکلاتشان با استرس‌های زندگی مرتبط است، مانند:
مرحله اکتشاف مهم‌ترین زمان در سفر سلامت روان کودکان است، زیرا پایه و اساس تمام برنامه‌های درمانی آینده را مشخص می‌کند. 4 تا 6 جلسه اولیه صرف ایجاد یک رابطه قابل اعتماد و ایجاد محیطی امن برای کودک می‌شود تا بتواند آزادانه خود را بیان کند. کودکان یاد می‌گیرند در هر جلسه چه انتظاراتی داشته باشند، با درمانگر خود ارتباط بهتر و عمیق‌تری برقرار می‌کنند، نقش هر شرکت کننده را می‌آموزند و با اسباب بازی‌ها و تکنیک‌هایی که مورد استفاده قرار می گیرند آشنا می شوند.
بچه‌ها اتاق بازی و اسباب‌بازی‌ها را کشف می‌کنند و می‌پرسند چه کارهایی می‌توانند و چه کارهایی نمی‌توانند در اتاق بازی انجام دهند.
این نام‌های نامطلوب ممکن است هشداردهنده به نظر برسند، اما نشان‌دهنده تغییر از راحت به ناخوشایند - از دست دادن چیزهای آشنا - تغییر هستند.
زمانی که پایه‌ای پایدار برای شروع وجود دارد، مسائل درمانی مرکزی که باعث بروز علائم رفتاری کودک می‌شوند، تبدیل به کانون درمان خواهد شد. تمام خوش اخلاقی‌ها و راحتی خیالی که برای کودک در هفته‌های پیش ایجاد شده بود شروع به تغییر خواهند کرد.
این تغییرات رفتارهای پرخاشگری، لجبازی و عادات ناسازگارانه کودک را فعال خواهد کرد و کودک باید تصمیم بگیرد درخواستی که از او شده را انجام دهد یا به دعوا، گریه و پرخاش ادامه دهد زیرا این تغییر برای او بسیار سخت و دشوار است.
این مرحله با ابراز احساسات برجسته می‌شود، زیراکودکان یاد می‌گیرند؛ چگونه با احساسات خود ارتباط برقرار کنند روش‌هایی که توسط جامعه "قابل قبول" باشد.
مرحله رشد طولانی‌ترین مرحله بازی درمانی است. کودک در هر جلسه آماده است تا کار سخت مورد نیاز برای رشد شخصی را انجام دهد. کودکان در حال یادگیری، شفا دادن، خارج شدن از منطقه راحتی خود و ایجاد تغییرات هستند.
در این مرحله والدین متوجه پیشرفت‌های مثبتی در عزت نفس، رفتارها، ارتباطات و نگرش کلی کودک خود به زندگی خواهند شد. کودکان در مرحله رشد از مهارت‌های مقابله‌ای مؤثر با انگیزه‌های اندک استفاده می‌کنند، خودتنظیمی را نشان می‌دهند و انعطاف‌پذیری بیشتر با تغییرات ایجاد می‌کنند.
زمانی مرحله پایانی اتفاق می‌افتد که کودک به طور مداوم مهارت‌های جدید خود را به راحتی نشان میدهد همچنین نیازهای رفتاری و عاطفی کودک در محیط‌های مختلف تثبیت شده است. در چنین شرایطی به صورت تدریجی جلسه‌های بازی درمانی کم خواهد شد. برای نمونه، تعداد جلسات از هر هفته به یک هفته در میان یا یک بار در ماه کاهش می‌یاید.
والدین در این فواصل باید ارزیابی کنند که کودک می‌تواند پیشرفت خود را با حمایت کمتر حفظ کند.
این مرحله زمان سختی برای کودکان است، زیرا رابطه امنی که کودک با درمانگر خود ایجاد کرده با قرار ملاقات‌های کمتر شروع به تغییر می‌کند. در حالی که مراقبان و درمانگران از تمام کارهای سخت و پیشرفت‌هایی که برای کودک رخ داده احساس خوشحالی می‌کنند، اغلب کودکان پایان بازی درمانی را به یک تنبیه برای ایجاد تغییرات مثبت حس می‌کنند.
