در تاریخ فوتبال نمونه های بیشماری را از تلخکامی های متعدد ناشی از شکست های سخت و پیروزی های بیهوده، می توان به یاد آورد. مثال های زیر تنها چند نمونه مهم از این تاریخ بلندبالا هستند.
برای تجزیه و تحلیل یکی از مهم ترین شکست های تاریخ فوتبال برزیل در ادوار جام جهانی ، باید به واژه "نفرین ماراکانا" اشاره کرد.
این کلمه مشهور به رویدادی اشاره دارد که در ورزشگاه غول پیکر ماراکانا در برزیل رخ داده است و واژه ای توصیف گونه از غم های مردم برزیل پس از پایان دراماتیک جام جهانی است. در آن روز که برزیل فقط یک امتیاز برای کسب جام جهانی نیاز داشت، این تیم ملی اروگوئه بود که جلوی چشمان بهت زده هواداران برزیلی، جام ژول ریمه را تصاحب کرد.
همه چیز برای گرفتن جشن صعود به جام جهانی فوتبال آماده بود. بازیکنان استرالیا با تساوی مقابل ایران در ورزشگاه آزادی، به زعم خود راهی جام جهانی شده بودند. نتیجه مسابقه برگشت پلی آف جام جهانی تا دقایق ابتدایی نیمه دوم هم حکم به صعود استرالیایی ها می داد. آنها ۲ بر صفر مقابل ایران پیروز بودند و اتفاقات بازی هم پیروزی آنها را تایید می کرد. همین شد که انها سرمست از پیروزی نزدیک، جشن را آغاز کنند. اما استرالیایی ها بازی های تقدیر را فراموش کرده بودند. ورق بازی برگشت و ایران ۲ گل به ثمر رساند تا به جام جهانی فوتبال برود.
سوت پایان بازی که زده شد هواداران بهت زده استرالیایی در ورزشگاه کریکت گراند ملبورن غرق درسکوت و اندوه شدند. استرالیایی ها باورشان نمی شد که تیمشان به جام جهانی نرفته است. ایرانی ها مشغول شادمانی و پایکوبی بودند اما آن سوتر استرالیایی ها غمگین. جان وارن با صدایی محزون روایتی از شکست تلخ ملبورن را بازگو می کند: « این تیم حیف شد. نسلی بود پر از امید که باید حتما به جام جهانی می رفت. ما تیم بهتری نسبت به ایران بودیم اما تقدیرمان شکست بود. من توان صحبت کردن ندارم. شکست تلخی بود».
چند سال بعد از خاطره شیرین ایرانی ها از صعود نفسگیر و لحظه آخری به جام جهانی، بازهم مسیر صعود ایران به جام جهانی از بازی پلی آف می گذشت. این بار ایران در ورزشگاه آزادی تهران فرصت صعود به جام جهانی را داشت و باید ایرلند را شکست می داد تا به جام جهانی برود. اما بازیکنان ایران موقعیت های پرشماری را از دست دادند تا سرانجام در دقایق پایانی مسابقه، یحیی گل محمدی دروازه ایرلند را با ضربه سر تماشایی باز کرد. ایران اگرچه به بردی ارزشمند مقابل ایرلند رسید و این تیم را پس از دوسال پیروزی مداوم، مغلوب کرد اما ایرلندی ها بودند که جشن صعود به جام جهانی را برگزار کردند.
سال ها بعد «تیم ویکری» مفسر مشهور بریتانیایی درباره آن مسابقه گفت: نسلی از بازیکنان با استعداد و جذاب ایرانی و در صدر آنها علی کریمی نتوانستند در آن دوره جام جهانی حاضر باشند. همان زمان به این تیم بسیار امید می رفت اما آنها در نهایت باختند. آنها اگرچه مقابل ایرلند به پیروزی رسیدند اما روزنامه نگاران ورزشی ایران و هواداران فوتبال آن را یک کامیابی تلخ دانستند.
In the history of football, there are many examples of the numerous bitterness of hard falls and worthless victories. The following are just a few well-known examples of this long history.
To analyze one of the most critical failures in Brazilian football history during the World Cup, one must refer to the article "Maracana curse".
The famous word refers to an event that took place at the giant Maracana Stadium in Brazil and is a word used to describe the grief of the Brazilian people after the dramatic end of the World Cup. On the day when Brazil needed just one point to win the World Cup, it was Uruguay's national team that won the Jules Rimé Cup in front of the stunning Brazilian fans.
Everything was ready to celebrate the World Cup. The Australian players had made their way to the World Cup with a draw against Iran at Azadi Stadium. The outcome of the World Cup playoffs until the first minutes of the second half also gave the Australians a boost. They won 2-0 against Iran and the match confirmed their victory. It was as if they were about to begin the celebration of near victory. But the Australians had forgotten the games of chance. Sheet returned and Iran scored two goals to go to the World Cup.
End-of-the-game whistle The Australian supporters were stunned at the Melbourne Cricket Stadium. The Australians couldn't believe their team hadn't gone to the World Cup. The Iranians were rejoicing, but the Australians were sad. John Warren recounts a bitter story of Melbourne's bitter defeat: "It was a pity. It was a generation full of hope that it must have gone to the World Cup. We were a better team than Iran, but our fortune was defeat. I can't speak. It was a bitter defeat. "
A few years after the sweet Iranian memories of the breathtaking and final moment of the World Cup, Iran's path to the World Cup was still a playoff game. This time, Iran had a chance to advance to the World Cup at Tehran's Azadi Stadium and had to defeat Ireland to go to the World Cup. But Iranian players lost countless opportunities until finally in the final minutes of the match, Yahya Gul Mohammadi opened the Irish goalkeeper with a spectacular header. Iran, despite winning a valuable win over Ireland and beating the team after two consecutive victories, was the Irish to celebrate the World Cup.
Years later, the well-known British commentator Tim Vickery said of the match: A generation of talented and attractive Iranian players, including Ali Karimi, failed to attend the World Cup. The team was very hopeful at the time, but they lost in the end. Although they won against Ireland, Iranian sports journalists and football fans saw it as a bitter success.
