شبکههای اجتماعی مثل توییتر، فیسبوک، اینستاگرام و تلگرام، در حال حاضر بیشتر وقت کاربران اینترنت را به خود اختصاص دادهاند تا آن حد که برای برخی از کاربران، اینترنت مترادف شده با همین شبکههای اجتماعی.
این شبکههای اجتماعی ابزارهای ساده و سریع برای انتشار و بازنشر مطالب هستند. اما همان طور که میدانید ماهیت و دات این شبکههای اجتماعی طوری است که به هیچ عنوان محیط مناسبی برای تولیدکنندگان محتوا نیستند.
اصولا شما نمیتوانید در تلگرام و اینستاگرام، نوشته طولانی با چندین عکس و لینک و با فرمت مناسب برای مطالعه درج کنید. اگر هم مطلبی نسبتا طولانی درج کنید، نمیتوانید انتظار خواندنش را داشته باشید.
برای همین است که خیلیها با توجه به علاقهشان به نویسندگی و سلیقههای خاصشان، همچنان ترجیح میدهند، وبلاگ بنویسند.
اما خیلی از کاربرها با وبلاگ نوشتن سنتی مشکل دارند:
۱- شکیبایی احداث یک وبلاگ و آشنایی با سیستم انتشار محتوای آن را ندارند.
۲- از مشکلات فنی میترسند.
۳- هراس دارند که حتی اگر وبلاگی با مطالب خوب درست کنند، عملا خوانندهای نداشته باشد.
چاره کار چیست؟
یک فکر خوب میتواند ایجاد سرویسی باشد که آمیزهای از شبکههای اجتماعی و سرویس وبلاگنویسی ساده باشد.
ویرگول دقیقا برای همین کار آمده است.
شما بعد از یک مرحله بسیار آسان ثبتنام میتوانید شروع به نویسندگی در ویرگول کنید و مطالب کوتاه یا بلند خود را درج کنید.
مثل شبکههای اجتماعی، اکانت شما در ویرگول میتواند توسط دیگر کاربران دنبال شود و شما هم میتوانید کاربران دیگر را دنبال کنید.
امکان گذاشتن کامنت و لایک هم که وجود دارد.
تلگرام و اینستاگرام در حال حاضر سه مشکل عمده دارند:
اما ویرگول، هیچ کدام از این مشکلات بالا را ندارد و امید داریم که با افزایش کاربران آن، از دهها و شاید صدها نویسنده خوب رونمایی بشود.
امیدواری دیگر ما، توسعه منظم ویرگول است، طوری که تنها نمونه ایرانی مدیوم نباشد و ویژگیهایی نو داشته باشد و متناسب با حال و هوای کاربران ایرانی، بومیسازی شود.