استارتاپ؛ استارتِ تابآوریه!
یادمه دوره اولی که #ترامپ میخواست رییس جمهور بشه، توی یه مصاحبه از خودش به عنوان مردی خودساخته یاد کرد که وقتی ۱۸ سالش شد پدرش ۱ میلیون دلار بهش داد و اون با همون ۱ میلیون دلار، از صفر شروع کرد!
همیشه با خودم فکر میکردم اگه ۱ میلیون دلار صفره، جایی که خیلی از ماها ازش شروع کردیم چنده؟ :)
شروع یک استارتاپ، مثل وارد شدن به یه اقیانوس پرتلاطمه. پر هیجان اما پر خطر. بعضیا با یه کشتی کروز واردش میشن و بعضیا با یه مایو شیرجه میزنن!
وقتی کسبوکاری رو از صفر شروع میکنی، انگار روی طنابی باریک راه میری: یه اشتباه، یه تاخیر پرداخت، یه هزینه پیشبینینشده یا یه فشار خارجی میتونه کل رویاهات رو به باد بده.
به خصوص وقتی با تابآوری صفر شروع کردی؛ نه اندوخته مالی داری، نه سرمایه اعتباری، نه حتی یه شبکه قوی که بتونه چند هفته یا چند ماه سرپا نگهت داره.
تا اینجا درباره جهان استارتاپها حرف میزدم. توی ایران، این داستان به مراتب پیچیدهتر میشه. نبود ثبات اقتصادی، تغییر مداوم قوانین، هزینههای تحمیلشده و تاخیرهای پرداخت، مثل موجهای غیرمنتظرهای هستن که هر لحظه ممکنه قایقت رو غرق کنن.
خود من این ماه ناچارم ۱۰۰ میلیون تومن ژنراتور برق بخرم! خنده دار نیست! ژنراتور برق بخرم که بنزین بریزم توش و روشنش کنم و با بچهها کد بزنیم و کار هایتک کنیم.
اما با همه این سختیها، استارتاپها متولد میشن و رشد میکنن. بنیانگذاراش یاد میگیرن چطور با حداقلها، حداکثر رو بسازن. چطور تو این مسیر پرچالش، تعادلشون رو حفظ کنن و حتی با تابآوری صفر، یه قدم جلوتر برن.
اینو نوشتم نه برای اینکه درد دل کنم، ازتون میخوام اگر راهکاری برای بچههایی که میخوان از صفر شروع کنن دارین تا تابآوریشون رو بالا ببرن و بیشتر دوام بیارن تا ایدهشون به نتیجه برسه اینجا بگین!
منم قول میدم روی ایدههایی که اینجا مطرح میشه مفصل کار کنم و ازش یه چک لیست بهبود ضریب تابآوری بسازم تا بمونه و بچههایی که میخوان شروع کنن ازش بهره ببرن.
با لایک و کامنت اعلام نظر به دیده شدن این پست کمک کنیم!
ممنون که تا اینجا اومدی ♥️
#استارتاپ #کارآفرینی #تاب_آوری #کسب_و_کار #ایران
