این نوشته صرفاً چیزیه که تو ذهنم بوده با چیزایی که تا الان دیدم و یاد گرفتم که ممکنه غلط باشه ولی دلم می‌خواد به اشتراک بذارم.
خیلیاتون Rick and Morty رو دیدین. اگه ندیدن حتما ببینین. لینک دانلود.
ولی اگه ندیدین ریک اند مورتی یه انیمشنه، با تمام دغدغه‌های انسانی، ولی با چاشنی علمی تخیلی. تو فصل 2 قسمت 6 ماشین پرنده ریک باتریش به قولی میخوابه. ریک و مورتی میرن تو باتری اسم باتری ماکروورسه (microverce). یه سیاره ماکرو با موجودات میکرو قاعدتاً. ریک به اونا یه جعبه میده، که اونا با پریدن روش برق تولید میکنن ولی نمی‌دونن این برق میره برای ماشین ریک.
یک کاربر تو توییتر لینکی رو گذاشت که میزان درآمد فارغ‌التحصیلان توی رشته‌های مختلف رو نشون میداد.
همونجور که می‌بینیم بیشترین متوسط رو، مهندسی شیمی داره پس سرمایه گذاری قاعدتا در این زمینه زیاده. مهندس‌های شیمی با کمک مهندس‌های دیگه و با داشتن بودجه و سرمایه مناسب و آرامش خاطرشون چه کارایی که نمی‌کنن.
شاهد بهبود عملکرد باتری‌های لیتیومی تا 2 برابر هستیم. اون طرف شیمیدان‌ها 2 تا چالش بزرگ باتری‌های لیتیوم اکسیژن رو که قابل شارژ نبودن حل کردن و بازده رو بالاتر بردن و به زودی شاهد سبکتر شدن و قوی‌تر شدن باتری‌ها خواهیم بود. و خیلی خبرای روز در حوزه تکنولوژی و بزرگترین مشکلشون یعنی باتری‌ها توسط همین مهندسای شیمی رقم می‌خوره و در این سمت متاسفانه مهندسین ما در صف خروج از کشور هستند.
باتری ریک، یک بایوباتریه. استفاده از موجود زنده برای تولید الکتریسیته.
عکس بالا، پنل‌هایی هستش که نور رو توسط باکتری به انرژی تبدیل میکنه و همونطور که تو عکس می‌بینین هوا ابریه، پس نتیجه جالبش اینه که این پنل ها تو هوای ابری هم کار میکنن و همون بازده‌ای که تو نور خورشید دارن رو حفظ میکنن. مهندسا دارن بیشتر روش کار میکنن که به اندازه سلول‌های خورشیدی متداول خروجی داشته باشن و یک مزیتش هم مسلماً قابلیت انتقال مستقیم در روز به شبکه برقی هستش چون ابری و آفتابی نداره فقط تو شب عملکرد نداره. مساله بایوباتری‌ها مساله داغیه که الان کشور‌های پیشرفته روش خوب سرمایه گذاری میکنن.
در کنار اینها صنعت نساجی میتونه لباس های آینده رو شکل بده در حالی که مشکل باتری برای لباس‌های هوشمند رو نداشته باشه. مهندس‌های شیمی بایو باتری ساختن که به صورت کاغذه. با چسبوندن این کاغذ‌ها رو لباس و طراحی خوشگل اونا میتونی لباس هوشمند داشته باشی که باتریش تا یک ماه دووم داره بعد دوباره برچسب جدید میچسبونی.
تکنولوژی‌هایی در حال رشد هستن که میتونن کلاً محیط زیست ایران و دنیا رو بسازن، تمیزش کنن، آب تولید کنن و غیره ولی متاسفانه سرمایه‌هامون میره برای درگاه های شرطبندی اختلاس و بقیه داستان ها.
در آخر می‌خوام بگم که شاید واقعا راسته که همونجر که کارت های حافظه کوچکتر میشن ولی گیگشون میره بالا ویروس ها و باکتری ها از هممون پیشرفته‌ترن، در عین سادگی؛ مثل نگاه دموکریت به اتم. شاید همه این اتفاقا تو کهکشان‌ها داره توی گوی کوچیک از یه دنیای بزرگتر اتفاق می‌افته. در مورد آینده رویا پردازی کنین و مطمئن باشین که یه روز اتفاق میوفته و در راستای اون رویاتون قدم بردارین. البته ایران ، شکوه پا برجا رو، باید ببوسی بذاری کنار :دی
