مقدمه

کوبونتو سیستم عاملی است که توانسته با استفاده از KDE قدرت و آزادی اوبونتو را در محیط کاربری زیبایی برگرفته از ویندوز دوست‌داشتنی پیاده کند تا هم کاربران لینوکسی و هم تازه‌کاران مهاجرت کرده از ویندوز به لینوکس را راضی نگه دارد. در این مقاله به نقاط ضعف و قوت این سیستم عامل بر اساس تجربه شخصی کوتاه مدت من می‌پردازیم.

طراحی

همانطور که پیش‌تر گفته شد Kubuntu از دسکتاپ KDE استفاده می‌کند که شباهت بسیاری به ویندوز دارد و با افکت‌ها و انیمیشن‌های فراوان همراه شده. طراحی کلی کاملا برگرفته از ویندوز است؛ تسکباری که با ویندوز به جز لوگوی KDE به جای ویندوز هیچ تفاوتی ندارد و منوی استارتی که در نگاه اول استارت ویندوز ۱۰ را در ذهنمان نمایان می‌کند اما علی رغم همه این شباهت‌ها Kubuntu توانسته ذات لینوکسی خود را در طراحی هم نمایش دهد. کوبونتو اجازه شخصی‌‌سازی بسیار زیادی بر روی المان‌های صفحه می‌دهد. به عنوان مثال در زمینه شخصی‌سازی تسکبار می‌توانید کوچک‌ترین جزئیات را هم به سادگی و با چند کلیک تغییر دهید که این باعث می‌شود اگر مدت‌ها هم باشد که با گنوم کار می‌کنید به سرعت به KDE عادت کنید.

طراحی KDE علاوه بر نقاط قوتی مثل قابلیت‌های شخصی‌سازی بالا و راحتی برای کاربران ویندوز، معایبی هم دارد. یکی از آزاردهنده ترین معایب KDE انیمیشن‌ها و افکت‌های بیش از حد هستند که در برخی اوقات با لگ همراه هستند و شما را از تجربه‌ای راحت محروم می‌سازد که برای حل این مشکل هم می‌تواند به تنظیمات بروید و این انیمیشن‌ها را غیر فعال کنید.

نرم‌افزار

کوبونتو همانطور که انتظار می‌رود از پکیج منیجر apt و نرم‌افزار‌های پیش‌فرض کی‌دی‌ای که نسبت به گنوم کارایی و زیبایی بیشتری دارند، استفاده می‌کند. در ادامه به بررسی نرم‌افزارهای پیش فرض مهم و مقایسه آنها با گنوم و همچنین پکیج‌ها و نرم افزار‌های قابل نصب می‌پردازیم.

نرم‌افزارهای پیش فرض:

فایل منیجر: فایل منیجر پیش‌فرض کوبونتو، Dolphin است که فایل‌ها را به مراتب بهتر از gnome files نمایش می‌دهد و دسترسی راحت تری به روت دایرکتوری نیز دارید. همچنین برخی باگ‌ها هنگام کپی و پیست کردن که در گنوم وجود داشت را نمی‌بینید و در کل خیال شما را از بابت مدیریت فایل‌ها راحت می‌کند.

ترمینال: Konsole ترمینال پیش‌فرض کوبونتو است که تفاوت چندانی چندان و قابل لمسی با گنوم ترمینال ندارد و کاملا به خودتان بستگی دارد که کدام را ترجیح می‌دهید.

ادیتور: Kate ادیتور بسیار قدرتمندی است که KDE در اختیارتان می‌گذارد و در مقایسه با gedit امکانات بسیار بیشتری دارد اما در این میان مشکلی که به وجود می‌آید این است که به دلیل امکانات زیاد مدتی طول میکشد تا به آن عادت کنید و گاه برای پیدا کردن قابلیتی در میان گزینه‌ها سرگردان می‌شوید.

پکیج منیجر:

از آنجایی که کوبونتو، Ubuntu و KDE را با یکدیگر تلفیق می‌کند و debian based است از apt استفاده می‌کند و می‌توانید نرم‌افزارهای با فرمت .deb را نصب کنید. Apt همانطور که می‌دانید به شما امکان نصب پکیج‌های بی‌شماری را می‌دهد و قابل مقایسه با سایر پکیج منیجرها نیست.

تنظیمات

تنظیمات KDE برعکس گنوم که خیلی ساده و مینیمال است، گزینه‌های بی‌شماری را به شما ارائه می‌دهد تا بتوانید همه چیز را شخصی‌سازی کنید که این خود نقطه قوتی برای KDE است.

تنظیمات مختلف به خوبی دسته‌بندی شده اند و نام‌گذاری‌ها دقیق و مشخص هستند اما همه اینها نتوانسته کاری کند تا کسی که تازه از گنوم به KDE آمده در میان گزینه‌ها گم نشود و بتواند به راحتی تنظیمات مختلف را پیدا کند.

جمع‌بندی

در نهایت باید گفت Kubuntu به خوبی از پس تلفیق اوبونتو و KDE برآمده و توانسته تجربه خوبی را با استفاده از سیتم‌عامل قدرتمند اوبونتو و دسکتاپ زیبای KDE به وجود آورد تا هم برای کاربران قدیمی لینوکس سیستم‌عامل مناسبی باشد و هم برای تازه کارها. نرم‌افزارهای خوب و طراحی دلچسب باعث خواهد شد که از مهاجرت به Kubuntu پشیمان نشوید.