اینجا قرار نیست هیچ کس دارای شخصیتی کاملا سفید باشد. با سریالی طرف هستیم که بیش از هر چیز به واقعیت این دنیا نزدیک است. اولین پیام این سریال(البته بعد از نشان دادن سیکل جرم و جنایت و فساد در بالتیمور) این است که قرار نیست آدم هایی را ببینیم که نقش کاملا مثبت دارند یا قهرمان هایی را ببینیم که کار بدی از آنها سر نمی زد. اینجا همه برای خود یک کثیف کاری یا خصلت بد دارند که با توجه به شرایط آنها را به نمایش می گذارند. حتی اصلی ترین شخصیت های این سریال که گمان می بریم در طرف خیر هستند هم از این قائده مستثنا نیستند. در این مطلب نمی خواهم در روایت و خط داستانی سریال ریز بشوم. از شخصیتی نام برده نمی شود و همه چیز به صورت کلی بیان می شود تا با یک دید باز به استقبال تماشای یکی از بهترین سریالل های تاریخ بروید.
وایر یک سریال جنایی گنگستری است که در 5 فصل و 60 قسمت زندگی در جریان شهر بالتیمور ایالت مریلند که عمدتا شامل شهروندان سیاه پوست است را نشان می دهد. سال 2002 پخش اولین قسمتش از شبکه HBO آغاز شد و در سال 2006 به پایان رسید. این سریال در عین ساده بودن و روزمرگی جالبی که در آن می توان یافت می تواند بیننده را پس از مدتی کاملا درگیر خود کند.
این سریال تا به امروز بسیار دست کم گرفته شده است. توجه آنچنانی به آن نشده و آنطور که باید حداقل در کشور ما به آن پرداخته نشده است. در روزهایی که یک سریال منسجم، دارای فیلمنامه قوی و دارای بازی های بسیار شگفت انگیر به سختی پیدا می شود، می توان به گذشته برگشت و این سریال را امتحان کرد. تیم بازیگری فوق العاده حرفه ای این سریال در کنار فیلمنامه بی نظیر دیوید سیمون که خود از بطن همین جامعه بوده است، از نکات مثبت قابل توجه این سریال است.
در این متن نمی خواهم هیچ قسمت سریال را اسپویل کنم و تنها به کلیت خط داستانی سریال بسنده می کنم. تعداد شخصیت های این سریال آنقدر زیاد است که بهتر است به هیچ یک اشاره ای نکنیم تا سر بسته باقی بمانند. با دیدن این سریال کم کم با شخصیت های جالب آن آشنا خواهید شد. هم چنین داستان های فصول مختلف هر یک در نقاطی به هم گره خورده اند.
بیایید فصل به فصل پیش برویم. بالتیمور، شهری پر از جرم و جنایت در ایالت مریلند ایالات متحده آمریکا. شهری پر از جمعیت سیاه پوستان. شهری که فقر و فساد در آن بیداد می کند. فصل اول سریال با ظرافت هر چه تمام تر به موضوع مواد مخدر و نحوه پخش و توزیع آن در بین شهروندان می پردازد. گروه های محلی پخش کننده مواد در بالتیمور را می بینیم که محل فروش مواد یا به اصطلاح گوشه های خود را در اختیار دارند و از طریق جمعیت بالای معتادان بخش های مختلف این شهر کار و کاسبی پر رونقی برای خود دارند.
در این فصل تلاش نیروهای پلیس برای دستگیری سران اصلی پخش مواد مخدر از طریق شنود آنها را شاهد هستیم. البته که در چنین شهری انتظار نمی رود همه نیروهای پلیس افراد خبره و به دنبال کار پلیسی واقعی باشند.
فصل دوم به قاچاق و فساد در بندر بالتیمور می پردازد. جایی که در آن از زنده و غیرزنده در حال قاچاق شدن است. تعدادی کارگر بندر را داریم که از این طریق برای خود کاسبی هنگفتی دست و پا کرده اند و البته ماجرهای دیگری را هم شاهد هستیم که باز هم مواد مخدر و جنایت در آن شریک است. در واقع این فصل به ابعاد دیگری از شهر بالتیمور می پردازد که به هیج وجه در فصل اول چه از نظر مکانی و چه داستانی به آن اشاره ای نشده بود. در این فصل هم پلیس از طریق شنود برای حل پرونده ها اقدام می کند.
فصل سوم ذهن ما را علاوه بر مواد مخدر و جرم و جنایت که پای ثابت این سریال هستند به سمت و سوی سیاست و فساد سیاسی می برد. جایی که هر چه جلوتر می رویم بالتیمور را غرق در فساد سیاسی می بینیم. شهری که در آن شهردار از رییس پلیس آمار جرم و جنایت دستکاری شده می خواهد تا مبادا فشاری را تحمل کند و ادارات پلیس نیز به راحتی دست به اینکار می زنند تا جایی که برایشان تبدیل به یک عادت می شود.
فصل چهارم دست روی مسئله آموزش و تحصیل در بالیتمور می گذارد. در این فصل شاهد دانش آموزان خواهیم دید که از سنین کم حالت پرخاشگری دارند، بی ادب هستند و از مدرسه فراری. برخی از آنها که 12 تا 15 سال بیشتر سن ندارند همین حالا روی به خرید و فروش مواد آورده اند و حتی در مدرسه به هم کلاسیشان تجاوز می کنند. در اینجا بازهم شاهد آمارسازی هستیم اما این بار توسط مدارس شهر بالتیمور چرا که باید برای دریافت بودجه مورد نظر منطقه، نمرات آزمون ها در سطح قابل قبولی باشد. بچه ها وادار به یادگیری مسائلی می شوند که هیچ جذابیتی برایشان ندارد. این فصل به خوبی نقش محیط در شکل گیری خصوصیات آدمی و تاثیری که می تواند در آینده شخص بگذارد را واکاوی می کند.
فصل پنجم و پایانی ما را به دنیای روزنامه نگاری در بالتیمور می برد. شیوه روزنامه نگاری در این شهر پر از حادثه و هم چنین اینکه یک روزنامه نگار برای بودن در مرکز توجهات دست به چه کارهایی که نمی تواند بزند. درون مایه این فصل هم مثل فصول قبل با مواد مخدر، جرم و جنایت و فساد سیاسی همراه است.
در مجموع وایر را می توان یک سریال با اتفاقات رومزه و عادی اما شاهکار توصیف کرد. همه چیز سر جای خود قرار دارد و نباید انتظار داشته باشید چیز خاصی ببینید. شما با نشستن پای این سریال به مفهوم هایی پی خواهید برد که به جای جذاب بودن برآمده از واقعیت است و می تواند چشم ها را بیش از پیش به روی برخی مفاهیم موجود در زندگی باز کند.
