دوم اسفند 98 را همه به خاطر داریم خبری در رسانه ها منعکس شد که کرونا وارد ایران شده است در روزهای اول نه مردم با قضیه جدی برخورد کردند و نه سیاست گذار. دورهمی ها، کافه ها، رستوران ها و بساط دست دادن و بغل کردن و روبوسی برقرار بود .سیاست گذار هم حاضر به قرنطینه و اقدامات ضربتی نبود تا اینکه کرونا ایران گیر شد و سپس عالم گیر. همه ی اینها زمانی اتفاق می افتاد که وقایع چین را از دور شاهد بودیم و می دیدیم مردمان چین چگونه در قرنطینه هستند و بیمار می شوند و جان خود را از دست می دهند .دلیلش چه بود؟ شاید فکر می کردیم همه ی اینها در چین درست است ما که چینی نیستیم .وضعیت در جاهای دیگر دنیا هم بهتر از این نبود . با وجود اینکه هر بحرانی مختصات خاص خودش را دارد؛ بدلیل شباهت مواجهه طبیعت انسانی با بحران از بحران کرونا میتوان درسهایی برای گرم شدن کره زمین گرفت، ابتدا باید شباهتهای این دو پدیده را تحلیل کرد.
گرم شدن کره ی زمین چه شباهتی به بحران کرونا دارد ؟
1. قبل از اتفاق افتادن جدی گرفته نمی شوند: همانطور که اشاره شد مسئله کرونا قبل از تبدیل شدن به بحران جدی گرفته نمیشد. برخورد مردم و سیاست گذار با گرم شدن کره ی زمین در این مرحله جدی نگرفتن موضوع است.
2. تغییرات کوچک رفتاری موجب تحول بزرگی می شود: در هر دو موضوع بحران کرونا و گرم شدن کره ی زمین تغییرات کوچک رفتاری از جانب مردم و سیاست گذار تحول بزرگی ایجاد می کند .
3. سرمایه گذاری سیاست گذار قبل از وقوع بحران از تعمیق آن جلوگیری می کند : همانطور که در بحران کرونا وجود زیر ساخت های کافی بهداشتی و درمانی باعث کاهش تلفات می شود در بحران گرم شدن کره ی زمین سرمایه گذاری بر زیر ساخت های انرژی پاک، بهینهسازی مصرف انرژی و CCS از تعمیق بحران جلوگیری می کند.
4. اقدامات ضربتی و جدی تلفات را به کمترین حد می رساند: چند روز پیش سازمان بهداشت جهانی در مورد سطح بالای انفعال در برخورد با ویروس کرونا هشدار جدی داد.چنین انفعالی در مورد گرم شدن کره زمین با شدت بیشتری قابل مشاهده است .
از دیدگاه روانشناسی اجتماعی ذهن "ما" انسان ها در مقابله با "احتمال وقوع حوادث بد در آینده " بسیار بد عمل می کند حتی اگر آن آینده، آینده ی خیلی دور نباشد .مشاهدات ما در مورد بحران کرونا نشان می دهد این عدم توانایی ذهنی حالا بسیار هزینه بر شده است .
دانشمندان بارها هشدار داده اند تولید گازهای گلخانه ای تا اواسط دهه ی آینده باید کمتر از نصف شود تا دمای کره ی زمین بیش از یک و نیم درجه سانتی گراد بالا نرود.عدم توجه به این واقعیت می تواند باعث بحرانی در کره ی زمین شود که زودتر از 2040 اتفاق می افتد. این بحران شامل خشکسالی وآتش سوزی جنگل ها و مهاجرت جمعیتی در نتیجه کم آبی خواهد بود که نمونه هایی از آن در سال های گذشته مشاهده شده است .
آنچه که واقعاً برای ما اهمیت دارد سلامتی و امنیت دوستانمان، خانوادمان، کسانی که دوستشان داریم، جامعه ما و کشور ماست . حالا بحران کرونا همه ی اینها را تهدید می کند همچنان که گرم شدن کره ی زمین در سال های آینده همه را میتواند تهدید کند.
نویسنده امیدوار است این بار این آگاهی جمعی در مقابله گرم شدن کره ی زمین شکل بگیرد و اشتباهات مهلک بحران کرونا تکرار نشود.
