در روايت آمده است: وقتى سفيانى خروج مى كند، هر كس نام على، فاطمه، حسن و يا حسين را دارد مى كشد.[1] پس از اين كه عدّه اى كشته مى شوند، بقيّه مى گويند: پدران و مادران ما گناه كرده اند و اين اسم ها را بر ما گذاشته اند، ما چه تقصير داريم. در اين جا سفيانى تفضّل مى كند! و به افراد خود دستور مى دهد از كشتن صاحب بعضى از نام ها خوددارى كنند، ولى صاحب بعضى از نام ها را بكشند! چنان كه زمانى يهودى ها اگر مى ديدند صاحب شناسنامه، شيعى است، فورا او را مى كشتند! الآن هم منتظر دستورند! در هر حال، بايد منتظر فرج باشيم ولى با مقدمات آن؛ ولى مى دانيم كه ضعيفيم و طاقت ابتلائات سخت را نداريم، لذا از خدا بخواهيم كه شيعه بعد از اين ديگر به ابتلائات بيشتر، مبتلا نشود. و اهمّ مقدّمات انتظار فرج را كه توبه و طهارت از گناهان است، تحصيل كنيم.پس خوب است كه تعجيل فرج آن حضرت را با عافيت بخواهيم، يعنى اين كه بخواهيم بيش از اين بلاها كه تا به حال بر سر مؤمنين آمده، بلاى ديگرى نبينند؟!
