ناصرالدين شاه شايد اولين ايراني نباشد كه با كارت پستال خريدن براي انيس الدوله روز عشاق را گرامي داشته، اما مسلما اولين ايراني است كه به اين عنوان نامش در تاريخ آمده است.
وقتي ناصرالدين شاه به سفر فرنگ رفت، تحت تاثير فرهنگ آنجا كه به مناسبت روز عشاق (ولنتاين) كارت پستال به كساني كه دوستشان داشتند، هديه مي دادند، تصميم گرفت به مناسبت اين روز براي انيس الدوله هديه اي به ايران بفرستد. به همين دليل كارت پستال و تصويري از بليت يك نمايش كه به دليل علاقه انيس الدوله به هنر تئاتر صرفا براي رويت او چاپ شده بود، به ايران فرستاد تا با فرستادن اين كارت علاقه اش را به انيس الدوله نشان دهد. اين نخستين حضور جدي كارت پستال در ايران به شمار مي رود. از آن زمان تاكنون كارت پستال هاي فراواني در كشورمان به چاپ رسيده اند؛ هرچند در سال هاي اخير اين روند با كندي روبه رو شده، اما كماكان كارت پستال ها در ايران بخش مهمي از خاطرات را براي مردم ما رقم مي زنند؛ بخشي كه شايد كارت پستال ها خود كم كم به چيزي شبيه خاطره نزديك مي شوند.
ایرانیانی که به خارج سفر کرده بودند برای دوستان و نزدیکان خویش از اروپا کارت پستال می فرستادند و حتی برخی از رجال و سلاطین قاجار نیز در مراسلات و نامه نگاری با ایران از کارت پستال بهره برده اند.
استفاده از کارت پستالهای مصور که نه تنها در سرتاسر ایران بلکه به نقاط مختلف جهان نیز ارسال میشد. و در این میان، بعد از پیشرفت عکاسی در ایران و چاپ اولین کارت پستال ها در سال 1869 در اطریش و فرانسه و از سال 1877 تهیه کارت پستال در ایران نیز بصورت محدود و خصوصی رایج شد.
