آیا ما بر حق هستیم؟؟

همین چند روز پیش بود در جمعی از دوستان بسیار جوان ایرانی مذهبی قرار گرفتم که با حالت پریشان سوال داشتند که: آیا ما بر حق هستیم؟؟

حوادث و حواشی روزگار، مشکلات پیرامونشان، احساس ناتوانی در آوردن استدلال و بیش از همهههههه مطالب شبکه های مجازی، عقل و قلبشان را فشرده کرده بود و در هجوم باطل های متنوع،‌ نه جوابی برای خودشان داشتند نه برای این دیگران.

بحث را با سوال شروع کردم. در خصوص هر آنچه شبهه و سوال داشتند، نام چند کتاب معتبر را بردم اما متاسفانه تقریبا جز موارد معدود هیچیک از آن ها را نخوانده بودند.

در مقابل وقتی از حضورشان در فضای مجازی و دنبال کردن خورده مطالب و نقد و نظر دیگران پرسیدم، مشخص شد که روزانه برخی تا ساعت ها در شبکه های اجتماعی می چرخند و تغذیه ناسالم دریافت می کنند.

شاید برای آن روز تا همین جا کافی بود که دیگر حتی هیچ بحثی را ادامه نمی دادیم و تلنگری میشد که چگونه مثلا وقتی در خصوص مفهوم آزادی از نگاه اسلام چیزی نخوانده ای، می توانی از خودت انتظار داشته باشی که در برابر سوالات ذهنت یا شبهه پراکنی ها جواب خوش استدلالی داشته باشی که هم خودت بپذیری هم دیگران.

مغز که کارخانه پاسخ به شبهات نیست! مغز ابزار است. در گام اول باید مواد فکری سالم دریافت کند، پردازش کند، رشد و تکامل پیدا کند، بعد پذیرای نقد این نظرات باشد، تا با قدرت تجزیه و تحلیل با علم منطقی که کسب کرده،‌ بدون سفسطه و گیر کردن در ترفندهای به انحراف کشاندن ذهن به سوالات پاسخ دهد.

همه شنیده ایم که وقتی در مسیر رسیدن به کربلا، امام حسین علیه السلام آیه «ما از خداییم و به سوی خدا باز می گردیم» را خواند: حضرت والامقام علی اکبر، از ایشان پرسید: پدر، آیا ما بر حق هستیم؟ و وقتی آقا حسین فرمودند: بله. لبخند زد و گفت: حال که چنین است ما از مرگ پروایی نداریم! و شنیده ایم که چه مقتدرانه تا آخرین لحظه در صحنه نبرد با باطل ایستاد و چه جنگ نمایانی کرد و چگونه پرکشید...

اولین نتیجه دانستن اینکه افکارت و عقیده ات بر حق است آرامش و ثبات و استحکامی است که در هیچ دریای طوفانی هجمه های مخالف حق، کشتی وجودت غرق نمی شود.

و گفته شده «اگر حسین ابن علی آرامش نداشت، نمی توانست این حادثه بی نظیرِ تاریخ را مدیریت کند»، حضرت زینب هم... ( علامه محمدتقی جعفری، امام حسین شهید فرهنگ)

اگر در حوادث و پیشامدهای روزگار دچار ابهام و تلاطم و بهم ریختگی روحی می شویم بدانیم نظام فکری مشخص و محکمی نداریم. و وقتی این مهم را نداشته باشیم،‌ آرامش نداریم و وقتی آرامش نباشد ضریب خطا و اشتباه و انحراف متاثر از افکار و عقاید پوچ و بیهوده و باطل در ما زیاد می شود.

اگر با مطالعه درست و منظم بر اساس کتاب معتبر و موثق، آنچه قلبا یا به شکل سنتی به آن گرایش داری را به بینش تبدیل نکنی، در عزاداری حسین ابن علی، سوم امام بر حقت هم شرکت می کنی و اگر ناگهان در شبکه های مجازی دو شبهه دریافت کنی که چرا پس از ۱۴۰۰ سال اشک میریزید؟ جوابی محکم و نافذ نداری! چه برای قلب و عقل خودت چه برای جلب و جذب دیگران به آنچه دوستش می داری. و اینگونه می شود که آرامشت را از دست می دهی و...

هرکجای جهان روی آسمان همین رنگ است

همیشه بین حسین و یزیدیان جنگ است...

پس امروز باید بنشینیم بیندیشیم. بر اساس شاخص ها، حسین زمان کیست و خط فکری اش چیست، یزید زمان کیست و جریان فکری اش چه سبکی است و راه بر حق را پیدا کنیم و مستحکم عضوش شویم و باید بدانیم که جز با افزایش اطلاعات،‌ دانش و آگاهی و بالا بردن قدرت فکری، چنین آرامش و استحکامی محقق نخواهد شد و هر موجی می تواند ما را به صخره های سخت بی اعتقاد شدن بکوباند...

همچنین باید بدانیم که لذت و آرامش پس از باور به اینکه بر حق هستیم چقدر چشیدنی است... تا استوار و محکم در راه عقیده بر حقمان تا پای جان جهاد کنیم... که فرمود: زندگی یعنی عقیده و جهاد در راه آن...

وگرنه می شود همان خور و خواب و شهوت چند روزه که بلاخره روزی پایان می یابد و اینگونه بودن و نبودن ما در این دنیا هرگز حس نخواهد شد و برای خود ما هم جز چندصباحی رنج بردن دستاوردی نخواهد داشت.

مدت هاست در سر دارم مجدد تدریس #سیر_مطالعاتی آثار علامه شهید مرتضی مطهری که نظام فکری سالم و معتبری را برای انسان می سازد آغاز کنم. هر بزرگواری که علاقه مند به شرکت در این دوره آموزشی است برای عضویت به بنده پیام دهد.

? مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک ایرانی ?? در هلند و فرانسه

@ninfrance