ما هر زمان که رهبر بزرگ و فرزانه ایران صحبت می کند، ساعتی را مشخص می کنیم و بدون انجام کار دیگری، مانند کسانی که مقابل ایشان نشسته اند می نشینیم با دقت گوش میدهیم و گاهی یادداشت برداری می کنیم.
بعد بیشتر روی این صحبت ها فکر می کنیم و با هم تجزیه و تحلیل می کنیم.
تقریبا هرکس که با برد جهانی به آینده فکر می کند می داند که باید کلمه به کلمه جملات رهبر ایران را دنبال کند.
در این صحبت اخیر با بانوان، ایشان به نکات بسیار مهمی اشاره کردند که باید در خصوص تک تک آنها صحبت کرد و مطلب نوشت. اولین مطلبی که سالهاست فکرم را مشغول کرده ادبیات خاص ایشان در خصوص مطالبه از وضعیت زنان غرب است. به معنی واقعی کلمه سالهاست که فکر می کنم که باید چه کنیم؟
بعد سالها شاید این اولین بار است که تا اندازه ای گره ذهنی ام را خدا باز کرده است. همیشه به این موضوع فکر کرده ام که ما در خصوص زن و خانواده باید تهاجم داشته باشیم به غرب یعنی چه؟
اینکه خیلی ها نهایت حالت تدافعی دارند. یعنی هی این فضای پروپاگاندایی غرب در خصوص وضعیت زنان در ایران نطقی می کنند. بخصوص به پشتوانه برخی زنان ایرانی داخل و خارج ایران... و بعد بسیاری در ایران در حالت تدافعی می روند که اثبات کنند نه اینطور نیست... مقالات می نویسند... کتب فراوان و سخنرانی ها... و این فرایند مدام تکرار می شود...
اما نه... به نظر این روش در داخل و خارج خیلی جواب نمی دهد. پس روش درست چیست؟ این تهاجم به چه معناست؟
یعنی حقیقت ماجرای زن و خانواده در خانواده های اسلامی کامل و جامع و همه جانبه به سمع و نظر مردم دنیا برسد. یک بار دوستی آلمانی می گفت اگر ۲۴ ساعت تلویزیون آلمان دست مسلمانان بیفتد همه آلمانی ها مسلمان می شوند. منظورش این بود که انقدر بی خبر هستند...
من تصور می کنم این بخش مغفول مانده که آن گروه از زنان مسلمان ایرانی از داشته های خود که در سایه دین داری و مسلمان بودن به دست آورده اند آن گونه حرفی نزده اند که صدایش به جهانیان برسد. فیلم و سریالی نساخته اند و تصویری از آن به دنیا مخابره نکرده اند.
به نظر می رسد تنها شناخت مردم جهان از زنان ایران همان تصویری است که برخی زنان داخلی و به دنبال آن غالب رسانه های خارجی به مردم خود القا می کنند. چرا؟ چون این زنان بیشتر از وضعیت خود می گویند. حالا راست یا دروغ این وضعیت آن دسته از زنان است که به فرامین اسلام عمل نمی کنند. یعنی خود اینها یک زندگی مومنانه را تجربه نکرده اند و واقعا از زندگی خود در رنج هستند و با انداختن تقصیر گردن حکومت تمام مسیری که با حذف دین در زندگی خود و خانواده خود تجربه می کنند را به دنیا مخابره می کنند. رسانه های غربی نیز با هدف کنترل مردم خود که به سمت اسلام و ایران گرایش پیدا نکنند بر عمق این مشکلات می افزایند و به خورد مخاطب خود می دهند.
اما...
تا امروز چند فیلم و سریال درباره زندگی زنان مومن ایرانی ساخته شده است؟ تا امروز چند فیلم و سریال درباره آن دختران محجبه که رتبه های برتر دانشگاهی و علمی و المپیادی یا مدال ورزشی می آورد، ساخته شده است؟ تا امروز چند فیلم و سریال درباره یک زوج مومن با فرزندانی مومن در یک خانواده سالم ساخته شده است؟
آن آقای هلندی گفت: سیره و شخصیت و سبک زندگی پیامبر اسلام من را مسلمان کرد و فهمیدم یک عمر به ما دروغ گفته اند... این درباره وضعیت زن و خانواده در ایران هم صدق می کند. اینکه حالا بیایند بگویند نه ما خانواده هایی داریم که مذهبی هستند و مشکلاتی دارند هرگز ملاک نیست. این آقا هم توضیح داد که نباید بروی سراغ هرکس که مسلمان است. برای شناخت اسلام باید الگوها را دنبال کنی... و جامعه ایرانی اسلامی ما پر است از زنان مومن ایرانی که در جایگاه الگو می توانند برای زنان جهان نقش ایفا کنند...
ادامه دارد...
