من چندتا از این گزارش‌های خارجی‌ها از تجمعات ایرانی‌های ساکن خارج را از تلویزیون هلند دیدم که در نهایت، گزارش‌گر می‌گفت: این افراد خواستار تحریم بیشتر ایران شدند...
و من فکر می‌کنم... اگر این افراد چنین خواسته‌ای نداشتند و رسانه‌های اینجا آنطور که دلشان می‌خواهد انعکاس می‌دهند، این افراد در جریان قرار بگیرند چنین تجمعاتی در خارج ایران به نفع مردم ایران منعکس نمی‌شود.
اما اگر می‌دانند و دقیقا و شفاف همین درخواست را دارند، سوال ایجاد می‌شود که خانواده و دوست و فامیل در ایران ندارند؟ کودک و نوجوان و جوان در ایران ندارند؟
و فکر می‌کنم به اینکه آیا وقتی علیه یک کشور تحریم اعمال می‌شود و فشار اقتصادی به مردم وارد می‌شود، تفکیکی صورت می‌گیرد؟ مثلا بین معترضین و مخالفان‌شان؟ یا همه مردم ایران را در بر می‌گیرد؟...
فکر می‌کنم، عقلانیت، تشویق به تفکر منطقی، کنترل و مدیریت هیجانات و فاصله گرفتن از بسیاری از گروه‌ها و کانالهایی که عضو هستند به اینها خیلی کمک کند.
کما اینکه تا الان دوستان زیادی این تغییر نگاه را داشته‌اند و من خودم شاهد بودم وقتی می‌گفت: انگار سحر شده بودم و حالا که فاصله گرفتم و بخصوص به گروه‌های آگاهی بخش پیوستم عقلم به کار افتاده است...
این خیلی مهم است که بدانیم حق فقط یکی‌ست و دو تا حق نداریم. و باید خوب اندیشید که حق و درستی به کدام نوع اندیشه تعلق می‌گیرد.
