بارها تصمیم گرفتم بخاطر اینکه نوشابه‌ها چیزی جز ضرر نیست، دیگر مصرف نکنم اما باز گاهی نفس غالب می‌شد و بی‌خیال مراقبت می‌شدم.
تا اینکه حوادث دردناک غزه و فلسطین رخ داد و کمی بعد متوجه شدم برندهای زیادی که در حال استفاده هستیم در انحصار شرکت‌های صهیونیستی قرار گرفته است.
همین شد... دیگر تا امروز چه در اروپا چه در ایران، به هیچ برندی از این نوشابه‌ها لب نزده‌ام که احساس می‌کردم بجای شربتی خنک و گوارا، خون می‌خورم...
مردم دنیا هر لحظه بیدارتر می‌شوند و باخبرم که بسیار وسواس گونه دیگر سمت این برندها نمی‌روند و آن‌ها را برای خود حرام اعلام کرده‌اند.
امروز، خرید این برندها، مثل تغذیه کردن این غده سرطانی بر تن مجروح این کره خاکی است. تنها راه نجات نسل بشر، برای این ریشه دوانی، تحریم و بایکوت است تا خداوند به این حرکت مردمی هم برکت دهد و دنیا را از این بیماری مهلک که به جان بشر افتاده، نجات دهد.
نوشته بود: هیچ کس در این جهان آزاد نیست، تا فلسطین آزاد نیست...
و حقیقتا هم همین است. بسیاری در محاصره محصولاتی هستند که ناخواسته جز آن گزینه دیگری برای خرید ندارند چون انحصار همه چیز را در طول هفتاد سال از آن خود کرده است و خدا می‌داند چند شرکت و کارخانه را در این مسیر با خاک یکسان نموده و به خاک سیاه نشانده است...
