«نبرد فراموش شده» نام فیلمی است که به تازگی دیدیم. The Forgotten Battle
این فیلم هم هلندی بود و در سال ۲۰۲۰ داستان جنگ جهانی دوم را روایت می کرد.
این فیلم را باید ببینید...
داستان تجاوزات آلمان تا هلند و فرانسه.
صحنه های خیلی غم انگیز از کشورهایی که هر کدام تحت تصرف و تسلط آلمان قرار می گرفتند باید سرباز آلمانی ها می شدند و آماده به خدمت. چه زنانشان چه مردانشان...
فیلم را تعریف نمی کنم که خیلی اعصاب خرد کن بود. اما آنچه خیلی به چشمم آمد نمایش ترس و دلهره و جون دوستی سربازان خلبان در فیلم بود. این صحنه را در چند فیلم اروپایی آمریکایی شاهد بوده ام و خیلی برایم عجیب است که به چه راحتی ترس و اضطراب و دستپاچگی را در سربازان در حال جنگ نشان می دهند. سربازان بی انگیزه و ترسانی که با یافتن مشروبات الکلی در یک خانه ویران شده ذوق مرگ می شوند.
این فیلم را دیدم و مدام در فکر این بودم که جنگ ما کجا، جنگ اینها کجا... رزمندگان ما کجا، سربازان اینها کجا...
دو سه روزی در فکر بودم که چه مطلبی در این خصوص در کانال بنویسم که کاملا تصادفی - که البته هیچ چیز در دستگاه خداوندی اتفاقی نیست - با یک قسمت از مستند روایت فتح شهید آوینی مواجه شدم با نام «تیم آتش». دقیقا موضوع این قسمت روحیه و رفتار خلبانان و تیم پرواز ما بود...
خیلی متأثر شدم و پس از دیدن مستند متأثرتر. بخصوص که این تصاویر و صحنه‌ها، فیلم و نمایش نبود. صحنه های حقیقی و واقعی بود...
اما بخش اصلی و روح افزای این قسمت مستند، صحنه ای است که خلبان هلیکوپتر قبل از سوار شدن بلند می گوید: بسم الله الرحمن الرحیم.
و اینجاست که صدای ملکوتی شهید آوینی در فضای فیلم می پیچد...
«بله، بسم الله الرحمن الرحیم!
تفاوت اساسی ارتش ما با همه ارتش های دنیا در همین جاست...
در دل یاد خدا و بر لب یاد او و اینچنین است که دست نصرت خدا با ماست.
و کدام دست از یدالله بالاتر.
یدالله فوق ایدیهم
آن تفاوت عمده که می خواستم بگویم در اینجاست.
مثل این نهضت، مثل کشتی نوح است که با «بسم الله» هدایت می شود.
بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا
و از صدر اسلام که بگذریم در کدامین برحه از تاریخ می توان جنگی اینچنین سراغ کرد. جنگ حق با باطل.
جنگی که زنده کننده نام و یاد انبیاء و زمینه ساز ظهور موعود آخرین است. جنگی که همه تاریخ چند هزارساله زمین در آن معنا و مفهوم می گیرد.
جنگی که ثمره عمر صدهاهزار ساله کره ارض را به بار می نشاند.
ما برای تحقق حاکمیت احکام خدا بر جهان می جنگیم و در این راه همه چیز معنا و مفهوم دیگری می یابد.
این وظیفه ای است که امت ما در همان عهد ازلی خویش با آفریدگار متعال پذیرفته است!
و اینچنین نه عجب اگر در فطرت ما این شیفتگی مستور است...
اگر نبود که دل مومن به یاد خدا آرام می گیرد و اطمینان می یابد (در پرواز بالای سر دشمن) قلب ها از فضای سینه ها بیرون می پریدند. اما دلی که به یاد خدا می تپد و همواره خود را در محضر حق می یابد و از یقین نیرو می گیرد هرگز نمی ترسد و رشادت ما نیز در همینجاست...»
پیوند اطلاعات فیلم نبرد فراموش شده:
پیوند مستند روایت فتح «تیم آتش»
