از مشاهدات جالبم در اینجا، فعالیت ایرانی های تحصیل‌کرده ساکن خارج برای ایران است. غیر از موارد متعددی که می‌بینم و می‌شنوم که تجربه علمی و عملی خود را تکمیل کرده‌اند و به ایران باز گشته‌اند. به تکرار مشاهده کردم، برخی هم که فعلا در خارج از ایران ساکن هستند، با ایران در حال همکاری هستند. یا مدرس دانشگاه و مدارس به صورت مجازی، شده‌اند. یا شرکت‌های کوچک و بزرگ از ایشان دعوت می‌کنند که تجارب و علم به دست آورده خود را با دانشجویان و اساتید در ایران به اشتراک بگذارند. یا با نقش واسطه گری بر اساس حسن اعتمادی که دو طرفه ساخته‌اند، پروژه های همکاری بین شرکت‌های کشوری که در آن هستند و شرکت های ایرانی طراحی و اجرا می‌کنند.
از محیط های علمی در سطح مدرسه و دانشگاه. تا محیط های کاری در سطح استارتاپ‌ها و مراکز صنعتی و تجاری.
از همهٔ بخش‌ها جالب‌تر برای من، اعتراض برخی برگزار کنندگان این جلسات در ایران است که می‌گویند: سطح بحث را بالا ببرید! مدیران و اساتید ما خیلی به روز و مسلط به دانش هستند و به راحتی برای هر ارائه دهنده ای، وقت نمی‌گذارند...
