در حوادث مختلف من همیشه در گروهها و کانال هایی بودم که در مسیر باورها و عقایدم بود و به صداقت و حقیقت آن اطمینان داشتم. اما این بار به واسطه حضور در غرب و طبیعتا عضویت در برخی کانالها و گروههای دانشجویی یا غیره یعنی ایرانیان ساکن این کشورها با محتوا و فعالیت هایی مواجه شدم که واقعا مرا حیرت زده کرد.
حجم و درصد بسیار بالای دروغ و بزرگنمایی و سیاه نمایی برخی اعضای این گروهها برایم خیلی عجیب بود و تناقض شدید رفتاری این بخش از افراد واقعا تاثر برانگیز بود.
گاهی انقدر این رفتارها غیرواقعی می شد که برخی از همان جمع می گفتند: ما با خانواده های خود مرتبطیم در ایران اینطور که شما می گویید اصلا نیست. یا کسی متذکر می شد که جانب اخلاق را رعایت کنید خیلی الفاظ بدی به کار می برید یا لطفا چیزی که مطمئن نیستید نشر ندهید اما بعد تندی خیلی شدید برخی را می دیدم که نه واقعیت همین است و شما دلسوزی نکنید! این ادامه داشت تا اینکه پیامی دیدم که حکم داده بود در این مبارزه اینترنتی هر نوع دروغ و شایعه و غلو و تهمت و ... مجاز است برای رسیدن به موفقیت و هدف...
این حجم تلاش بر پایه دروغ که پایانش مشخص است اما من به چیز دیگری هم فکر می کنم. من نمی دانم خدا با اینها چه خواهد کرد. با تک تک اینها. چه آنها که محتواسازی می کنند، چه آنها که با هیجان نشر میدهند و جو می سازند. اما یقین دارم تک تک این افراد را خدا به حال خود واگذار نخواهد کرد. چه اعتقاد داشته باشند چه نداشته باشند از آنجا که همه بخش های تاریخ همیشه در حال تکرار هست، عاقبت کسانی که به وطن و مردم و حق و حقیقت خیانت می کنند همیشه مشابه هم بوده است.
امیدوارم خیلی ها از این کارها فاصله بگیرند. امیدوارم لحظه ای خودشان را کنار بکشند و با خودشان صحبت بکنند و بپرسند دارند چه می کنند؟... که چه باور داشته باشند چه نداشته باشند، خداوند سریع الحساب است...
