تا انتهای افق
تا انتهای افق
خواندن ۱ دقیقه·۲ سال پیش

جوی خروشان...

پنجشنبه ۲۴ فروردین ۱۴۰۲، بعد از باران رحمت الهی. یعنی نزدیک به شب قدر سوم...
از ماشین که پیاده شدم برای ورود به نمایشگاه قرآن، شتاب و خروش جوی آبی توجه‌ام را جلب کرد...

قطره‌هایی که به هم پیوستند و چنین سیلی را به راه انداختند...

ناخواسته یاد جمله معروف امام خمینی افتادم که فرموده بودند: «اگر مسلمین مجتمع بودند، هرکدام یک سطل آب به اسرائیل می‏ریختند او را سیل می‏برد.»

فیلمی که فردایش، یعنی روز قدس داشتم می‌گرفتم، ناخواسته تداعی کننده این شتاب و جدیت و حرکت آب حیات در سراشیبی رسیدن به مقصد و هدفش بود.

قطره‌ای کز جویباری می‌رود
از پی انجام کاری می رود...



برش دوم فیلم را جمعه روز قدس گرفتم.

الحمدلله که ایرانم و توانستم این خروش و جمعیت مشتاق را از نزدیک ببینم...

این فیلم را به دنبال آن آب پر خروش و پر شتاب قرار داده ام. (لینک فیلم در آپارات)

و این آیات قرآن که توجهم را حسابی جلب کرده است:
« ما به بنی اسرائیل در کتاب آسمانی اعلام کردیم که دوبار در زمین فساد خواهید کرد، و برتری جویی بزرگی خواهید نمود. هنگامی که نخستین وعده فرا رسد، گروهی از بندگان پیکارجویِ خود را بر ضد شما بر می‌انگیزیم... و این وعده‌ای است قطعی ».

آیات ۴ و ۵ سوره اسراء




تلگرام

ایتا

اینستاگرام

بله

سروش

آزادی قدسوعده الهینابودی اسرائیلفلسطین آزادرژیم اشغال گر
مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی در فرانسه
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید