یادمه بازی ایران استرالیا برای ورود به جام جهانی، یکی از خاطرهانگیزترین بازیهای ایران شد.
یک بازی پر از هیجان که در نهایت هم در یک حیرت بالا، ایران پیروز شد.
خاطرم هست بارها و بارها این بازی از تلویزیون بازپخش شد، دلیلش هم این بود که خیلی از مردم میگفتند ما نتوانستیم بازی را کامل ببینیم.
دوستی شوخی جدی میگفت: انقدر که اون روز مردم در مسجد و در اتاق رو به قبله، سر سجاده، تمرکز کرده بودند که دعا بخوانند برای پیروزی ایران. نتوانسته بودند دقیق و کامل فوتبال را ببینند...☺️
به نظر سرهای پایین خیره شده به گوشی و پیگیری لحظه به لحظه اخبار، مثل همان داستان فوتبال، تاثیری بر برنده شدن بازیگران اصلی ما در میدان ندارد. ما باید سرهایمان در کتاب قرآن و مفاتیح و صحیفه باشد...
مدام و هر لحظه. توکل و توسل و درخواست امدادهای غیبی، وظیفه ما مردم است. مردان نظامی ما در حال فعالیت و انجام وظایف خود هستند.
هرگز این جمله شهید عبدالله میثمی را فراموش نمیکنم که جایی خواندم:
«توان ما، به میزان اتصال ما به خداوند بستگی دارد، نه امکانات موجود».
یادم هست اولین بار که این جمله را روی دیواری در مدرسهای که تدریس میکردم خواندم. لحظهای توقف کردم و مکث و تفکر... و ناگهان چیزی در من تغییر نگاه جدی ایجاد کرد... تغییر دادن شیوه محاسباتم، از آن روز شروع شد...
✍🏻 تجارب و یادداشتهای یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران
@ninfrance