بعد از فرمایش رهبر فرزانه که توصیه فرمودند که امسال با نهج‌البلاغه انس بیشتری بگیریم، برنامه‌ریزی کردم که یکبار دیگر نهج‌البلاغه را بخوانم.
جزء چشم‌انداز ۶ ماه اول سال، ثبت کردم که این کتاب ارزشمند را ان شالله تمام کرده باشم.
کتاب را برداشتم و اول آخر را دیدم. طبق محاسبه تعداد صفحات، اگر روزی ۲ صفحه با تامل و تفکر مطالعه کنم، شش ماه دیگر کتاب به پایان می‌رسد.
در مقدمه کتاب که به ترجمه استاد محمد دشتی بود، به قلم ایشان این تذکر و تلنگر مرور شد:
« از آغاز تحصیلات حوزوی (سال‌های ۴۳ـ۵۰) که ترجمه‌های موجود را مطالعه می‌کردم و کاستی‌های مفهومی را می‌یافتم، نگران و در فکر چاره‌اندیشی بودم که یکی از نوشته‌های جرج جرداق مسیحی (استاد ادبیات عرب در لبنان) را خواندم که اعتراف کرده بود: «جاذبه‌های کلمات امام علی علیه السلام، شوری در من ایجاد کرد که ۲۰۰ بار نهج البلاغه را مطالعه کردم».
چنان بر خود لرزیدم و به تعصب و غرور اعتقادی من ضربه وارد شد که تا مدتی حالت عادی نداشتم.
بر خود نفرین کردم که چرا یک مسیحی ۲۰۰ بار نهج‌البلاغه را می‌خواند اما من که خود را از شیعیان امام علی علیه السلام می‌شمارم و ادعای محبت و ولایت او را دارم به راستی چند بار نهج البلاغه را خوانده‌ام و با مفاهیم ارزشمند آن به چه میزان آشنایی دارم ما که در خانواده شیعه از پدر و مادر شیعه و از خاندان شیعه و در کشور شیعیان قرار داریم چرا باید با نهج البلاغه بیگانه باشیم؟».
✍🏻 تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران
📌کانال دیگر بنده با عنوان «منِ بابرنامه»، آموزش چشم‌انداز نویسی، تعیین اهداف در زندگی، مدیریت زمان و استفاده از یک دفتر برنامه‌ریزی ساده ولی کاربردی را ارائه می‌دهد.
🔻🔻🔻🔻
@manebabarname
