یادم نمی‌آید این کتاب را چگونه تهیه کرده‌ام اما وقتی در قفسه کتابخانه‌ام خود را به من نشان داد، فهمیدم الان وقت خواندنش هست.
کتاب را در سجاده نمازم گذاشته‌ام و پس از هر نماز چند صفحه‌ای می‌خوانم.
همان چند صفحه اول مرا متحیر و منقلب کرد:
حدیث مفصلی از امام باقر علیه‌السلام نقل می‌کند که: قرآن در روز حساب با صورتی ملکوتی در قالب یک انسان ظاهر می‌شود که انبیا گمان می‌کنند نبی ست، شهدا گمان می‌کنند شهیدی والامقام است، ملائکه تصور می‌کنند ملکی عظیم الشأن است، اما در نهایت متوجه می‌شوند که او صورت ملکوتی قرآن است که خداوند ایشان را به بزرگی یاد می‌کند و از او می‌پرسد: چگونه دیدی بندگانم را؟ و قرآن می‌گوید: برخی مرا نگه داشتند و حفظ کردند و چیزی از مرا ضایع نکردند و برخی مرا ضایع کردند و حق مرا خوار شمردند و مرا دروغ دانستند و منم حجت تو بر خلقت....
شاید هنوز قضیه را جدی نگرفته باشیم... اما تصور کنید با موجودیتی به راحتی در این دنیا محشوریم که قدرت بالایی در نجات ما در هر مهلکه‌ای در این دنیا و در روز حساب دارد...
و هنوز فرصت داریم...
مطالب بعدی از فروشگاه‌هایی است که در خصوص قرآن در هلند شاهد آن بودم...
✍🏻 تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران
