باید فکری برای برخی افراد که در کشورمان نام استاد به خود گرفته‌اند بکنیم...
هرچند وقت یکبار یک دانشجو پیام می‌دهد که استادمان سر کلاس فلان حرف را زده. راست است؟
و من از شدت اشتباه بودن حرف استاد شوک شده‌ام.
برخی کاملا اشتباه، برخی ادغامی از درست و غلط.
برخی از سر جهل، برخی از سر عناد...
و می‌دانند دانشجو مطالعه و اطلاعات کافی ندارد و کار آسان است...
خود من در دوران دانشجویی با این مدرسین مواجه بوده‌ام و هنوز این داستان در کشورم ادامه دارد...
بعد از خواندن کتاب «غربزدگی» و «در خدمت و خیانت روشنفکران» #جلال_آل‌احمد، کامل دستم آمده این داستان واقعا قدمت تاریخی دارد که متأسفانه هنوز معضلی جدی در سیستم آموزش و پرورش ماست.
مثلا این روحیه تخریب کشور توسط برخی اساتید و بالا بردن کشورهای غربی واقعا چه وجه عقلانی و انسانی و وجدانی دارد؟ چه وجهی از بررسی سطح سواد، علم و مطالعه ایشان دارد؟ چه وجهی از به روز بودن یک استاد نسبت به وضعیت کشور و جهان دارد؟
راه نجات جوانان چیست واقعا؟ هر چند وقت یکبار پدر یا مادری پیام می‌دهد و از بلایی که سر باور و اعتقاد و حال خوب دانشجویش نسبت به خودش، کشورش، آینده و ایمانش آمده می‌گوید...
چند مورد است که در پست‌های بعدی به آن خواهم پرداخت. لطفا برسد به دست اساتید دانشگاه‌ها...
✍🏻 تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران
