در تاریخ خواندهایم که غرب، ۵۰۰ سال فقط در حال ترجمه کتب علمی و تخصصی اسلامی بود. در دورانی که عقبمانده شده بود و تمدن اسلامی در اوج در حال گرفتن دنیا بود.
سوال این است که آیا در تمام آن ایام، خود را عقب مانده مینامیدند؟ تحقیر و تمسخر میکردند و این باعث میشد که ناامید شوند و دست از تلاش بردارند و یا برعکس، مدام با شعار ما میتوانیم، به خود جو و انرژی و انگیزه میدادند؟
تا همین امروز نگارش و نشر و چاپ کتابهای انگیزشی آنها که ترجمهاش در ایران هم به وفور پیدا میشود، ادامه دارد...
داستان ما الان به همین شکل است. در بسیاری موارد ۲۰۰ سال ما را عقب نگهداشته بودند. خود مردم هم تلاش خاصی نمیکردند، تا ناگهان به خود آمدند و محصول دستاوردهای عجیب علمی و تخصصی امروز ایران، فقط نتیجه یک تلاش چهل و چند ساله است.
این سرعت حرکت، انقدر برای دنیا شگفتآور شده است که اعلام میکنند اگر ایرانیها با همین فرمان پیش روند، دنیای فردا از آنِ آنها (ابرقدرتها) نخواهد بود.
آنها به راحتی، آینده دنیا را و نقش ایران و ایرانی را پیشبینی و حتی پیشگویی کردهاند و به همین دلیل آنها که دوست دارند قدرت پیش آنها بماند، از هر سو در حال فشار برای توقف ما هستند.
گزارشاتی از مشاهدات خودم و دیگران در ایران دارم که به ترتیب تقدیم میکنم.
با قدرت، در هر نقطهای هستید، ادامه دهید.
✍🏻 تجارب و یادداشتهای یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران
