بیشترِ امروز را فکر کردم... فکر کردم و مطالعه کردم...
وقتی آخرین برگزیده خداوند به مقام پیغام‌آوری انتخاب شد. مثل پیامبران قبل خودش ماموریتش دعوت مردم به خداوند و دستوراتش برای درست زندگی کردن بود. فردی و اجتماعی. اما در کنار تمام فصل های مشترک، چند تمایز جدی هم داشت:
یکی اینکه فرمود: من مبعوث شده‌ام که فضائل اخلاقی را کامل کنم (یعنی ماموریت و رسالت من این است که ارزش‌های اخلاقی و تربیت انسان‌ها بر اساس فضائل انسانی و الهی را تکمیل کنم.) دوم اینکه بر خلاف سایر پیامبران معجزه و نشانه‌اش یک کتاب بود و آخر اینکه به سران حکومت‌های آن زمان نامه نوشت و به دین مبین اسلام دعوتشان کرد.
حالا و پس از ۱۴۰۰ سال، وقتی می‌بینیم که زنده‌ترین دین، دین اسلام است که هر روز به پیروان آن افزوده می‌شود و همه‌ی آمار و شواهد می‌گویند، آینده نزدیک جهان فراگیری سراسری این دین در جهان است، دلایل این سبک پیامبری را بهتر درک می کنیم:
فرمود: اخلاق. و امروز ما می‌بینم هرچند بشر با سرعت به دانش و تخصص و توسعه مادی خود می‌افزاید اما به موازات آن، هر روز انحطاط اخلاقی و رفتاری و گفتاری اش بیشتر می‌شود و هرکس متوجه این فساد می شود و از این انحراف آسیب می‌بیند، به تنها مکتبی که با جزئیات به اخلاق و تربیت الهی انسان پرداخته و آداب و خط قرمزهای مشخصی برای درست زندگی کردن دارد می‌پیوندد.
چون به چشم می‌بیند این افراد از بسیاری از آن بحران‌های فراگیر به دور هستند. و تمام ممنوعات عقایدشان امروز آن‌ها را سالم و در امنیت نگه داشته است.
معجزه‌اش کتاب بود که در تمام اعصار و زمان‌ها بماند تا به دست ما برسد که ما بفهمیم راه و هدف و آرمان بشر قرار بوده چیزی دیگری باشد و تا این حد زاویه پیدا کرده است و باز تجربه کردن ثمره زندگی باطل و پوچی که محصول انتخاب این مسیرهای ظلمانی است، باعث شده که هر روز بر تعداد افرادی که به مطالعه این کتاب آسمانی گرایش پیدا کنند تا مسیر نور را بیابند بیشتر می‌شود...
و به سران حکومت‌ها نامه نوشت که هم بفهماند این دین جهانی است و همه این کره خاکی را باید در بر بگیرد و هم اینکه ریشه بسیاری از انحرافات بشر حکومت‌هایشان است و اگر این حکومت‌ها الهی و خدایی شوند و احکام خداوند ضمانت اجرایی پیدا کنند بسیاری از بساط ظلم و جنایت و فساد و آلودگی جمع می‌شود و خود مطهرش زمانی این نامه‌ها را نوشت که حکومت تشکیل داده بود و می‌خواست بفهماند که باید حکومت دین بر مردم عملی شود نه صرفا حکومت مردم بر مردم که باز هم جواب نخواهد داد...
چقدر باید به خود ببالیم که از مردمان سرزمینی هستیم که درگیر زبان و ملیت و مرز جغرافیایی و این چهارچوب‌های کوته نظرانه نشدیم و وقتی اندیشه و دستورالعمل حقی را از فراسوی مرزها شنیدیم به آن گرایش پیدا کردیم و تا امروز هم در صراط مستقیمش در کنار تمام کسانی که به آن‌ها نعمت ولایت بخشیده روزی می‌خوریم و این روزی را برای همه جهان آرزو می‌کنیم...
✍🏻 تجارب و یادداشت‌های یک ایرانی 🇮🇷 از فرانسه، هلند و ایران
