زندگی مینیمالیستی چیست؟ در نگاه اول، سبک زندگی مینیمالیستی، یک هدف ساده دارد، «چیزهای کمتری داشته باش».
با این حال در نگاه عمیق‌تر، مینیمالیسم چیز بیشتری است.
در واقع این سبک زندگی، در مورد ارزیابی و بررسی مجدد فعالیت‌ها، عادات و انگیزه‌های ماست.
کسانی که سال‌هاست این سبک زندگی را انتخاب کرده‌اند و
وسایل غیرضروری را از خانه بیرون کردند و در کل به زندگی مینیمالیستی روی آورده‌اند،
اذعان دارند که زندگی‌شان در سرعت بهبود پیدا کرده و وقت اضافه بیشتری آورده‌اند،
انرژی بیشتر و استرس کمتری دارند و برای تمرکز روی موارد مهم زندگی فرصت بیشتری پیدا کرده‌اند.
ال.ای تایمز گزارشی ارائه داده است که خانه آمریکایی‌ها به طور متوسط حاوی ۳۰۰هزار مورد است،
که احتمالا در ایران هم اگر آمار بیشتر از این نباشد کمتر نخواهد شد، این عدد، عدد بسیار بزرگی است
و نشان از این دارد که چقدر از زندگی مینیمالیستی فاصله داریم، و همه این ۳۰۰هزار موردی که بابتشان
پول خرج شده را میتواند به مثابه یک قلک نگاه کرد.
میتوان با فروش این مواردی که فقط باعث شلوغی میشوند و ضرورتی ندارند، پول زیادی به دست آورد و زندگی مینیمال‌تری داشت.
کسانی که زندگی مینیمالیستی را انتخاب کرده‌اند، معمولا کمتر از بقیه خرج میکنند، که البته تعجب‌اور
نیست، چیزی که تعجب‌آور است، این است که این تغییر در سبک زندگی در افراد به آسانی اتفاق می‌افتد
و بر خلاف تصور ما کار سختی نیست. زیرا وقتی افراد خود را کمتر در بند مادیات میبینند،
حس آزادی بیشتری پیدا میکنند و بیشتر جذب زندگی با لقلام کمتر میشوند و طلسم مصرف‌گرایی میشکند.
خیلی وقت‌ها وقتی در حال خرید کالایی هستیم، فقط به برچسب قیمت نگاه میکنیم،
معمولا چیزی را بر می‌داریم که تمام پولمان را تمام نکند، اما این خریدها در دراز مدت، پول و بودجه
ما را ذره ذره میخورد و تبدیل به یک هزینه بزرگ میشود. جدا از هزینه‌ای که برای کالاها میکنیم،
آن‌ها انرژی و نگهداری مداوم نیز نیاز دارند، اما با این توجه باید کرد که
هر کالایی به تدریج «از چشم می‌افتد»، میشکند یا دیگر مد نیست، اما ما زینه زیادی
برای خرید آن‌ها میکنیم و سپس انرژی بیشتری را صرف نگهداری و تحملشان خواهیم کرد.
میگویند هر تصرفی، اضطراب بیشتری به زندگی ما می‌افزاید! به این معنی که هر وسایل و دارایی بیشتری داشته باشیم، سطح اضطرابمان بالا میرود.
اخیرا نیویورک تایمز، از نسل ما به عنوان پر استرس‌ترین، خسته‌ترین و عجول‌ترین نسل تمام ادوار
یاد کرده. با یک جستجوی ساده در آمار، میتوان به این واقعیت رسید که نسل ما، بیش از هر نسل دیگری
در طول تاریخ دارای مالکیت فیزیکی است.
زندگی مینیمالیستی سلامت روحی بیشتری را به زندگی ما وارد میکند و سلامت روان، سلامت جسم را به
همراه دارد و هر دو این‌ها بزرگترین سرمایه‌هایی هستند که ما در زندگی میتوانیم داشته باشیم.
مینیمالیسم در همه زمینه‌های زندگی اراده بیشتری ایجاد میکند. همین اراده در زندگی مینیمالیستی ما را وادار میکند که دارایی‌هایمان را ارزیابی کنیم.
اغلب اوقات اصولی که برای خودمان داریم مثل «فقط بهترین» به جز هزینه‌ها به سایر حوزه‌های زندگی نیز تسری پیدا میکند: مثل برنامه‌ها، روابط، سلامتی و عادات.
هنگامی که عادت‌های سالم را در سایر زمینه‌های زندگی شروع میکنیم، تصمیمان عاقلانه‌تر در زمینه هزینه‌ها نیز برایمان آسان‌تر میشود
