دوستان قبل این هم یک موضوع ایجاد کرده بودم اما جواب اصلیمو نگرفتم. شایدم تا حدودی گرفتم.
اما الان خواهشمندم اگر دانش و نظر یا ایده خوبی دارید بیان کنید
من الان ۱۶-۱۷ سالمه (پسرم) و دارم رشته تجربی در مدرسه نمونه درس میخونم ، از همون بچگی از درس خوشم نمیومد، اما به زور تا الان دارم توی رشته خودم درس میخونم.
خانوادم فقط میگن رشته تجربی خوبه و باید پزشک،دندان پزشک بشی یا ... و گاهی اوقات میگن لاقل بینایی سنجی یا معملی قبول شو...
مشکل بزرگ اینه من به هیچکدوم از اینا هیچ علاقه ایی ندارم ??
من تنبل نیستم و از کتاب متنفر نیستم.. ولی از کنکور و اینطوری کتاب خوندن و این رشته متنفرم...
من علاقم بیشتر به حوضه تجارت الکترونیک، وب ، برنامه نویسی و این جور چیز هاست.. حاظرم روزی ۶ تا ۱۳ ساعت واسه اینا تلاش کنم چون علاقه دارم. تا الان هم خیلی دستاورد های خوبی داخلشون داشتم.
اما خانواده ده ها بار باهاشون بحث کردم که نمیخوام درس بخونم و قبول نکردن.. امروز به مادرم گفتم رشته تجارت الکترونیک هم داریم، گفت اینم رشتس؟ چه رشته مسخره ایی ... واقعا اعصابمو خورد کرد...
بنظرتون چطور راضیشون کنم که لاقل تا کمتر از ۱۵ روز دست از سرم بردارن؟
تنبیه بدنی نمیکنن.. ولی خانوادمون کلا اعصابانیه (پدرم باعث و بانیشه) و کلا هروقت راجب این بحث میکنم دعوا میشه...
آخه چرا نمیشه من به کاری که علاقه دارم برم؟ حرف مردم مهمه یا علاقه و لذت من از زندگی؟
نظر خودم اینه یه روز که مادرم تنها شد دوباره تنهایی باهاش حرف بزنم و راضیش کنم.. اگر راضی نشد یا به جنگ کشیده شد، به دایی هام + مشاور مدرسمون پیام میدم و از اونا هم کمک میخوام..
آیا این راه درستیه؟ کسی نظری نداره؟
واقعا این چند ساله فشار روحی بزرگه رومه ??
