کد وضعیت ۱۰۰: تو ایجاد REST API با این status code کاری نداریم و معمولا قبل از اینکه پردازش response کامل بشه استفاده میشه.
کد وضعیت ۲۰۰: عملیاتی که درخواستشو دادی موفقیت آمیز بود.
کد وضعیت ۲۰۱: عملیات craete که درخواستشو دادی موفقیت آمیز بود و یه چیزی (فرض کن یه رکورد تو جدول کاربرا) ساخته شد
کد وضعیت ۲۰۴: عملیات موفقیت آمیز بوده ولی هیچ چیزی برگردونده نشده. مثل زمانی که یه رکوردی رو از تو دیتابیس حذف می‌کنی و بعدش response رو با کد ۲۰۴ به کاربر میدی.
کد وضعیت ۳۰۱: برای زمانی هست که سرور پس از پردازش درخواست کلاینت، اونو به یه endpoint دیگه میفرسته (به عبارت درست تر redirect میکنه).
کد وضعیت ۳۰۴: برای زمانی هست که تو یه درخواست GET (برای دریافت اطلاعات) میفرستی سمت سرور، ولی هیچ چیزی تو اون اطلاعات تغییر نکرده.
کد وضعیت ۴۰۰: وقتی کاربر یه درخواست ارسال میکنه سمت سرور، ولی تو درخواستش یه سری مسائل رو رعایت نکرده. مثلا درخواست ثبت نام ارسال کرده ولی شماره تلفنش مجاز نیست.
کد وضعیت ۴۰۱: وقتی که کاربر به یه endpoint ای درخواست ارسال میکنه که محافظت شده هست و کاربر باس لاگین کرده باشه یا ادمین باشه تا بهش بتونه دسترسی داشته باشه.
کد وضعیت ۴۰۴: وقتی کاربر به endpoint ای درخواست ارسال میکنه که اصلا وجود نداره، یا یه رکوردی رو از دیتابیس میخواد که اصلا وجود نداره، یا فایلی رو میخواد که وجود نداره.
کد وضعیت ۵۰۰: وقتی که سمت سرور یه باگی وجود داشته که باعث شده وب اپت نتونه به درخواست کاربر به درستی پاسخ بده این کد وضعیت برگردانده میشه.
اینم یه فیلم برای اونایی که حوصله خوندن ندارن:
