قصه از اونجا شروع شد که من برای سوشیال مدیای وبسایتی تخصصی در حوزه مدیریت نرم افزار باید تولید محتوا انجام میدادم به دلیل نوع محتوا و سیاستی که در پیش گرفته بودم باید فایل های گرافیکی ترکیب متن و عکس ساخته میشد و قرار بود برای هر پست رنگی متفاوت در نظر گرفته شود تا هم بلحاظ بصری جذاب باشد و هم مطلب رو برسونه محتوا تهیه شد و انتشار پیدا کرد علی رغم فیدبک های خوبی که از آمار ارقام اینستاگرام گرفته بودم ، شخصی از دنبال کنندگان صفحه، مشکلی رو مطرح کرده بود که من بهش فکر نکرده بودم اون هم اشکال ندیدن برخی رنگ ها در پست آخر بود...
بله، موضوع بحث اختلالات بینایی در دیدن طیف های مختلف از رنگ ها یا کورنگی !
کوررنگی یک بیماری ارثی است که دسته بندی های مختلفی داره
سلول های مخروطی نوعی از سلولهای گیرندهٔ نور هستند که در شبکیه قرار داره. این سلولها بر اساس تحریکپذیری خود نسبت طول موج های مختلف نور بر سه دسته تقسیم میشه:
۱- سلولهای مخروطی نوع S
۲- سلولهای مخروطی نوع M
۳- سلولهای مخروطی نوع L
در افراد کوررنگ، در اثر جهش ژن ها، یک، دو یا هر سه نوع سلول مخروطی شبکیه فاقد رنگدانه هایی هستند که موجب دیدن رنگها میشوند.
کوررنگی انواع مختلفی داره که شایعترین آنها عدم توانایی در تشخیص رنگ سبز و قرمز از یکدیگر است. عدم تشخیص هیچیک از رنگها یکی از گونههای بسیار نادر کوررنگی بحساب میاد، و در آن فرد اشیاء را مثل فیلمها یا عکسهای سیاه و سفید میبینه.
۱- تکرنگبینی
۲- دورنگبینی
الف : سرخکوری
ب : سبزکوری
پ : آبیکوری
۳- سهرنگبینی نابهنجار
الف : سرخدشواربینی
ب : سبزدشواربینی
پ : آبیدشواربینی
در اینجا بیشتر راجع به کوررنگی بخوانید
کار من در واقع نادیده گرفتن بخشی از جامعه بود که مخاطب من بودند و نسبت به اون ها کم لطفی صورت گرفته بود ،افراد دارای معلولیت یا به اصطلاح توانیاب چه موقت باشد مثل شکستگی بر اثر تصادف و... یا دائم بصورت ارثی، نیازمند بهره گیری از تمامی امکانات اجتماعی در سطوح مختلف هستند و در انواع طراحی اعم از شهری، اجتماعی و ... باید مانند باقی افراد اجتماع سهمی برایشان در آن طراحی در نظر گرفته شود