به عنوان یک عکاس تئاتر، شما احتمالا به خوبی اجرا را میشناسید و باید از همین توانایی به نفع خودتان استفاده کنید. عکاس خیابانی مشهور، هنری کارتیه برسون از عبارت لحظهی قاطع برای اشاره به لحظهی طلائی که بخش خیلی بزرگی از احساسات را دربرمیگیرد استفاده میکند. به اینکه این لحظات کجا و در چه زمانی رخ میدهند فکر کنید و برای آنها آماده باشید. کادربندی، ترکیببندی، نوردهی و تنظیمات دوربین خودتان را آماده کنید تا وقتی که لحظهی قاطع رخ داد برای آن آماده باشید. یک لیست از تصاویری که باید ثبت کنید داشته باشید تا همیشه آماده باشید و بتوانید در مدت محدودی که برای عکاسی دارید با نظم عمل کنید.
تمامی تنظیمات ضروری مثل نوردهی، تنظیمات دوربین، کادربندی و… را آماده کنید و قبل از رخ دادن صحنه آماده باشید. در صورتی که تمامی عکسها را در لیست تصاویر خودتان داشته باشید، زمانی که اتفاق میافتند نیز آماده خواهید بود.
از بازیگرها، عوامل اجرا و کارکنان بپرسید که به نظر آنها لحظههای کلیدی اجرا چه زمانی رخ میدهند و در مورد لحظات دراماتیک و تاثیرگذار اجرا چه احساسی دارند. از ایدههای آنها در لیست تصاویر خودتان استفاده کنید و با کمک آنها تصمیم بگیرید که در طول اجرا دقیقا باید چه زمانی در چه مکانی باشید. از هنرمندان، کارگردانها و همچنین متخصصان این امر بپرسید که دقیقا در چه مکانهایی میتوانید عکسهای خوبی بگیرید. فراموش نکنید که متخصصین تئاتر همیشه در حال تماشای نمایشهای مختلف هستند و معمولا اجراها را از یک نقطهی منحصر به فرد میبینند.
جدای از تمامی مبحثهای دیگر، بحث نور خیلی مهم است. افرادی که نورپردازی اجراهای تئاتر را انجام میدهند، تمام تلاش خودشان را میکنند تا یک نمایش به بهترین شکل ممکن به نظر برسد و به همین خاطر شما هم باید نهایت استفاده را از دانش آنها ببرید. این موضوع در صورتی که قرار است از نمایشی که قبلا آن را ندیدهاید عکاسی کنید خیلی مهم است. وسایلی مثل مه پاش و دود تاثیر خیلی زیادی روی نورپردازی صحنه و همچنین تصاویر شما دارند و از تنها کسی که میتوانید در این مورد کمک بگیرید، عوامل نورپردازی صحنه هستند. این افراد به شما کمک میکنند تا بهترین لحظات را از نظر نورپردازی پیدا کنید زیرا دوست دارند مثل بقیه عوامل صحنه، نتیجه کارشان در عکسهای شما مشهود باشد و بتوانند از عکسهایی که میگیرید بهره ببرند.
یکی از متداولترین اشتباهاتی که در عکاسی تئاتر رخ میدهد، اشتباهاتی هستند که دوربین مرتکب میشود. زمانی که دوربین عکاسی را روی حالت تمام خودکار قرار داده باشید، سعی میکند میانگین قسمتهای نور و سایه را به تصویر بکشد. با این وجود در طول اجرا بخش زیادی از صحنه تاریک خواهد بود و فقط بخشهای کوچکی از آن که زیر نورافکنها قرار دارند خیلی روشن خواهند بود. نتیجه این نوع نورپردازی اکثر اوقات این خواهد بود که تصویر نهایی شامل سایههایی با رنگ غیرواقعی و برخی نقاط کاملا سفید خواهد بود و سوژه نیز دقیقا در این نقاط قرار دارد. برای مقابله با این مشکل بهتر است دوربین خودتان را روی حالت دستی قرار دهید و نوردهی را خودتان به شکل دستی تنظیم کنید.
در صورتی که با نوردهی دستی راحت نیستید و یا شرایط خیلی سریع تغییر میکنند و شما نمیتوانید به شکل دستی دوربین خودتان را تنظیم کنید، از نوردهی نقطهای استفاده کنید تا بتوانید نوردهی تصویر را براساس سوژههایی که به شکل خیلی روشن نورپردازی شدهاند انجام دهید. مهمتر از همه، نباید از تاریکی بترسید! اجازه دهید قسمتهای تیرهی عکس کاملا تیره باشند. عکاسی تئاتر با سبکهای دیگر عکاسی متفاوت است و از دست دادن جزئیات در بخشهای سایه هیچ اشکالی ندارد. این موضوع به شما کمک میکند از سرعت شاترهای سریعتر برای عکاسی استفاده کنید و یا ایزو را پائینتر بیاورید که باعث داشتن عکسهای شارپتر و کم نویزتر خواهد شد.
5- محل قرارگیری خودتان را تغییر دهید
در صورتی که یک مجموعه عکس کامل را از یک نقطهی ثابت بگیرید، عکسهای شما خیلی کسلکننده و خسته کننده خواهند بود. در طول اجرا جای خودتان را تغییر دهید و سعی کنید از زوایا و مکانهای مختلفی عکاسی کنید. در صورتی که به بالکن محل اجرا دسترسی داشته باشید خیلی بهتر خواهد بود زیرا میتوانید از پرسپکتیوهای کاملا متفاوتی عکاسی کنید. همچنین گرفتن چند عکس از میان جمعیت نیز کمک زیادی به شما میکند و میتوانید ابعاد محل اجرا را نشان دهید. البته مراقب باشید که زیادهروی نکنید.
مثل کاری که در مرحله قبلی کردیم، تغییر فاصله کانونی لنز نیز باعث خواهد شد که عکسهای متفاوتی داشته باشید. عکسهای واید برای شروع و یا زمانی که کل صحنه پر شده است مناسب هستند اما نباید خیلی به این نوع عکسها تکیه کنید. شاتهای بسته (به خصوص در ژانرهای درام و کمدی) معمولا چیزی هستند که مخاطب دوست دارد ببیند. میتوانید یک مجموعه وسیع از عکسهای مختلف داشته باشید اما هرچقدر که عکسهای شما نزدیکتر و بستهتر باشند بهتر است. عکاس معروف جنگ، رابرت کاپا در جایی گفته است: «اگر عکسهای شما به اندازه کافی خوب نیستند، شما به اندازه کافی به سوژه نزدیک نشدهاید». در صورتی که عکسهای بستهای بگیرید، مسئولین میکاپ و طراحی لباس نیز بیشتر شما را دوست خواهند داشت.
یکی از بزرگترین مزایای شاتهای بسته، امکان ثبت احساسات کاربران روی صحنه است. ممکن است شما هم عکسهایی را دیده باشید که بازیگرها مثل چوب خشک به نظر میرسند. هدف اصلی تئاتر انتقال احساسات است و به عنوان عکاس، این بر عهدهی شماست که این احساسات را به تصویر بکشید. در صورتی که لیست تصاویری که در ابتدای مقاله به آن اشاره شد را آماده کرده باشید، از قبل میدانید که تمامی لحظات کلیدی صحنه دقیقا چه زمانی اتفاق میافتند و آماده خواهید بود که این لحظات را به تصویر بکشید. از اینکه قرار است چیزی را از دست بدهید نترسید بلکه روی این تمرکز کنید که قرار است چه کاری را انجام دهید. با خودتان به این فکر کنید که سوژهی عکس شما قرار است چه چیزی باشد و کادر عکس را با آن پر کنید.
زبان بدن و حالات چهره هر دو احساسات را روی صحنه منتقل میکنند. همچنین جهت نگاه بازیگر هم نقش زیادی روی احساسات یک عکس دارد.
درست مثل عکسهایی که خارج از محیط تئاتر میگیرید، معمولا هرچقدر عمق تصاویر شما بیشتر باشد بهتر است. اغلب اوقات در عکاسی تئاتر ممکن است عکسهایی را ببینید که تخت هستند و هیچ عمق یا پرسپکتیوی ندارند. در صورت امکان سعی کنید در عکس خودتان از عناصر پیش زمینه، میان زمینه و پس زمینه استفاده کنید. در صورتی هم که از خطوط راهنما استفاده کنید خیلی بهتر است. با استفاده از خطوط راهنما میتوانید چشمهای مخاطب را در داخل عکس هدایت کنید و توهم بعد سوم را در عکسهای خودتان ایجاد کنید.
عمدا این نکته را در انتهای مقاله قرار دادیم زیرا اینگونه به نظر میرسد که توجه زیادی به تجهیزات میشود. خیلی از عکاسها تصور میکنند که خرید تجهیزات بهتر باعث میشود عکسهای بهتری هم بگیرند اما این نکته همیشه حقیقت ندارد و اغلب اوقات نداشتن تجهیزات چیزی نیست که مانع آنها میشود. با این وجود عکاسی تئاتر در محیطهای خیلی دشواری انجام میشود و داشتن تجهیزات با کیفیت ممکن است تفاوت خیلی زیادی در روند کار شما ایجاد کند. در صورتی که میتوانید بین یک لنز پرایم با دیافراگم باز و یک لنز کیت انتخاب کنید، لنز پرایم را انتخاب نمائید. تقریبا تمامی دوربینهای حرفهای در نور کم عملکرد بهتری نسبت به دوربین گوشی دارند. برخی عکاسها ترجیح میدهند از سه پایه یا تک پایه برای عکاسی تئاتر استفاده کنند اما برخیها نیز تصور میکنند که این وسیله بیشتر از اینکه به آنها کمک کند باعث دردسر است. به عنوان توصیه نهائی هم مطمئن شوید که فلاش شما خاموش است.
تقریبا بهترین نکته را برای آخر مقاله گذاشتهایم: تعداد زیادی عکس بگیرید، تعداد کمی را به اشتراک بگذارید. احتمالا شما هم این توصیه را شنیدهاید: «در صورتی که میخواهید یک شبه دوبرابر پیشرفت کنید، تعداد عکسهایی که به اشتراک میگذارید را نصف کنید.» امروزه تب شبکههای اجتماعی خیلی داغ است و اکثر مردم دوست دارند هر عکسی که میگیرند را در شبکههای اجتماعی به اشتراک بگذارند. اما شما باید در مورد عکسهایی که به اشتراک میگذارید خیلی محتاط باشید. مردم به سرعت از دیدن عکسهای شما خسته میشوند و به همین خاطر فقط بهترین عکسها را باید به اشتراک بگذارید. آخرین باری که یک گالری عکس با بیش از 150 عکس را در فیسبوک تا آخر مشاهده کردید کی بود؟ اگر نمیتوانید بین دو عکسی که تقریبا همزمان با هم گرفته شدهاند، تصمیم بگیرید، خط یا شیر کنید. در صورتی که واقعا نمیتوانید تصمیم بگیرید اشکالی ندارد. برای مثال ممکن است در طول یک شب، بیش از 2 هزار عکس بگیرید ولی فقط صد عدد از آنها را به مشتری تحویل دهید. صد عدد هنوز هم مقدار خیلی زیادی است.
از منزل بیرون بروید، عکاسی کنید و فراموش نکنید که خوش بگذرانید. امیدواریم که این نکات توانسته باشند در این مسیر به شما کمک کنند و بتوانید عکسهای خیلی خوبی از اتفاقی که روی صحنه میافتد ثبت کنید. همانطور که در ابتدای این مقاله گفتیم، عکاسی از تئاتر خیلی سخت است ولی همین موضوع باعث خواهد شد عکاسی از آن و گرفتن عکسهای خوب خیلی رضایتبخشتر باشد.