چگونه از آلودگی کشت سلولی جلوگیری کنیم؟
در داخل بدن، سلول ها توسط سیستم ایمنی بسیار پیشرفته و پیشرفته محافظت می شوند. پس از جداسازی از بافت ها، سلول ها در کشت “به تنهایی” هستند. بنابراین ما باید آنها را با تکنیک‌های آسپتیک دقیق محافظت کنیم تا از آلودگی آنها به میکروارگانیسم‌هایی که در اطراف ما، از جمله داخل آزمایشگاه وجود دارند، جلوگیری کنیم.
انواع مختلفی از آلودگی وجود دارد: برای مثال، سلول ها می توانند با باکتری، مایکوپلاسما یا کپک آلوده شوند. شناسایی برخی از آنها سخت تر از دیگران است (مانند مایکوپلاسما) و بنابراین بدون اینکه شما بدانید می تواند تاثیر زیادی بر نتایج شما داشته باشد. دیگران قابل توجه خواهند بود و شما را مجبور می کنند آزمایش های خود را قطع کنید – که باعث اتلاف وقت، انرژی و پول می شود. آلودگی های آزمایشگاهی می تواند برای دانشمندان یک کابوس باشد، به خصوص که می تواند از یک نمونه به همه نمونه های موجود در همان انکوباتور یا هود سرایت کند. بنابراین، مسئولیت مهمی برای همه افراد آزمایشگاه است که تا حد امکان مراقب باشند، نه تنها به خاطر آزمایش های خود، بلکه به خاطر آزمایش های دیگران نیز.
اقدامات برای جلوگیری از آلودگی متعدد است و باید در طول حمل و نقل اعمال شود. با تجربه، این اقدامات به ماهیت دوم تبدیل می شوند، اما هنوز هم می توان اشتباهات غیرارادی را آسان کرد. در حالی که زمینه کشت سلولی در حال حرکت به سمت سطوح بالاتر اتوماسیون تا حدی برای جلوگیری از آلودگی سلولی است، از امروز ما هنوز بیشتر به کار دستی متکی هستیم، که فرصت های زیادی برای اشتباهات در جابجایی آسپتیک، به ویژه برای مبتدیان فراهم می کند.
ناگفته نماند که شما باید یک مانع بین سلول های خود و محیط غیر استریل که آزمایشگاه شما (یا در واقع خودتان) است ایجاد کنید. استفاده از دستکش، روپوش آزمایشگاهی و هود این کار را انجام می دهد. از روکش های آزمایشگاهی خود فقط در داخل آزمایشگاه کشت سلولی خود استفاده کنید و مرتباً آنها را تمیز کنید. اطمینان حاصل کنید که هود شما اغلب سرویس می شود تا اطمینان حاصل شود که به درستی کار می کند توجه داشته باشید که بسته به سطح محافظتی که از سلول ها و کاربران می خواهید، انواع مختلفی از هودها وجود دارد .
داشتن هود برای اطمینان از محیط استریل کافی نیست: باید به درستی از آن استفاده کنید. ابتدا مطمئن شوید که جریان هوا را در داخل هود مسدود نمی کنید: مواد را روی خروجی ها یا ورودی های هوا که اغلب در جلو و پشت فضای نیمکت شما در داخل هود یافت می شوند قرار ندهید. علاوه بر این، مطمئن شوید که در داخل هود به خوبی کار می کنید، نه خیلی نزدیک به لبه تا مطمئن شوید که در واقع در شرایط استریل کار می کنید. ممکن است بخواهید در پایان روز هود خود را خالی کنید و قبل و بعد از هر بار استفاده حتما آن را با اتانول 70 درصد یا 70 درصد IMS پاک کنید. برخی از گروه‌ها انتخاب می‌کنند که یک سطل زباله در داخل هود داشته باشند، اگر دارید، آن را خالی کنید و مرتباً تمیز کنید. برخی دیگر ترجیح می دهند آن را خارج از هود نگه دارند، زیرا استفاده از مواد یا معرف ها برای مدت طولانی در داخل هود می تواند خطر آلودگی را افزایش دهد. در نهایت، هودها اغلب با نور ماوراء بنفش عرضه می‌شوند: آن را در پایان روز روشن کنید تا هود خود را در حالی که از آن استفاده نمی‌کنید، استریل کنید.
برخی از انکوباتورهای جدید دارای ظرفیت خود تمیز شوندگی هستند – برخی دیگر باید به صورت دستی تمیز شوند. این کار را اغلب انجام دهید؛ پروتکل بسته به انکوباتور متفاوت خواهد بود. اگر از سینی آب در داخل دستگاه جوجه کشی استفاده می کنید، آب را اغلب تعویض کنید. ممکن است گاهی لازم باشد برای جلوگیری از آلودگی یک ماده شیمیایی به آب اضافه کنید (همیشه بررسی کنید که این ماده شیمیایی با موادی که سینی شما از آن ساخته شده است، سازگار است). به طور مشابه، آب حمام آبی که در آن محیط خود را گرم می کنید باید به طور مرتب تعویض شود. هر بار که آن را عوض می کنید، یک حمام آب اضافه کنید.
اتانول معمولاً برای از بین بردن باکتری ها استفاده می شود. اطمینان حاصل کنید که از اتانول 70 درصد مخلوط با آب استفاده می کنید، نه غلظت کمتر. این آب به دلیل افزایش کارایی اتانول در کشتن باکتری ها و برخی ویروس ها شناخته شده است. دستکش ها و هر چیزی که داخل کاپوت می آورید با اتانول اسپری کنید. توجه به این نکته مهم است که هر بار که چیزی خارج از کاپوت را لمس می‌کنید، باید قبل از قرار دادن دستکش در داخل هود، دوباره آن را اسپری کنید. این امر در مورد اتوماسیون هایی که ممکن است مورد توجه قرار نگیرند مانند حرکت دادن صندلی، پرتاب چیزی به خارج از کاپوت یا دست زدن به عینک صدق می کند. برای برچسب زدن ظروف آزمایشگاهی خود، نشانگرهای ضد اتانول بخرید، در غیر این صورت اسپری کردن اتانول روی آن برچسب شما را پاک می کند.
از آنجایی که تلاش زیادی برای حفظ یک محیط استریل در داخل انکوباتور و هود انجام می شود، مطمئن شوید که زمان صرف سلول ها در خارج از این محیط ها را به حداقل برسانید. به عنوان مثال، هنگامی که آنها را زیر میکروسکوپ بررسی می کنید، یا زمانی که آنها را از دستگاه جوجه کشی به هود منتقل می کنید. اگر مجبورید سلول های خود را برای مدت طولانی در شرایط غیر استریل استفاده کنید، به عنوان مثال در طول تصویربرداری تایم لپس، و باید سلول ها را دوباره در انکوباتور قرار دهید، در صورت امکان یک انکوباتور جداگانه برای این منظور تعیین کنید. به این ترتیب، افزایش خطر آلودگی به یک انکوباتور محدود می شود.
حتما معرف هایی را خریداری کنید که استریل هستند. این شامل رسانه ها، PBS یا هر محصول دیگری است که با سلول ها در تماس است. اگر از معرف‌ها برای کارهای دیگری که استریل نیستند، مانند آنتی‌بادی‌ها استفاده می‌کنید، از آنها برای کشت سلولی خود استفاده نکنید. دو انبار جداگانه از معرف های استریل و غیر استریل نگه دارید. علاوه بر این، شما همچنین می توانید انتخاب کنید که رسانه خود (یا هر معرف مایع دیگر) را از طریق غشاهایی که باکتری ها را حذف می کنند، فیلتر کنید. به طور معمول، فیلترهای 0.2 میکرومتر برای مسدود کردن باکتری ها کافی است. راه دیگر برای حفظ استریل بودن معرف‌ها این است که آنها را به مقدار کافی تقسیم کنید. به این ترتیب، اگر یک سهم آلوده شود، کل سهام تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد، و می‌توانید به جای کل سهام، یک سهم را دور بریزید. شما همچنین می توانید معرف های از پیش تعیین شده را خریداری کنید.
جدا از معرف‌ها، باید ظروف آزمایشگاهی را نیز استریل کنید که سلول‌ها با آن در تماس هستند. برای استریل کردن آنها می توانید از دستگاه اتوکلاو استفاده کنید. اما مطمئن شوید که ظروف آزمایشگاهی شما می توانند اتوکلاو شوند! همه مواد نمی توانند دمای اتوکلاو را حفظ کنند. برای مثال، دانشمندان اغلب پیپتاتورها یا نوک پیپت ها را اتوکلاو می کنند. اگر می توانید، مواد مصرفی را بخرید که از قبل استریل شده اند، مانند فلاسک. برای حفظ استریل بودن، کیسه فلاسک ها را فقط یک بار باز کنید که آن را اسپری کرده و داخل هود قرار دهید. پس از اتمام کار، کیف را در داخل کاپوت ببندید و سپس آن را به بیرون بازگردانید. اگر کیسه را با نوار چسب می‌بندید و نوار بیرون از کاپوت است، کیف را با دست بسته نگه دارید تا زمانی که آن را بچسبانید. اگر منبع آب تصفیه شده در آزمایشگاه خود دارید، می توانید آب را اتوکلاو کنید.
نوک پیپت که حاوی فیلتر است از تماس محلول داخل نوک با پیپتور جلوگیری می کند. بدون نوک فیلتر، پیپتور شما می‌تواند آلوده شود، بنابراین هر نمونه دیگری را که لمس می‌کند آلوده می‌کند اول، این بدان معناست که اگر یک نمونه با میکروارگانیسم‌ها آلوده شود، می‌تواند به نمونه‌های دیگر سرایت کند، اما همچنین می‌تواند به این معنی باشد که می‌توانید سلول‌ها را به طور غیرارادی از یک نمونه وارد کنید. نمونه به دیگری به همین دلیل، مطمئن شوید که نکات خود را اغلب در طول آزمایش‌ها، به‌ویژه بین نمونه‌ها تغییر می‌دهید. هنگامی که با پیپت کار می کنید مراقب باشید که نوک پیپت مستقیماً با چیز دیگری تماس نداشته باشد و اگر نوک آن را عوض کردید. نکته مهم، اگر می خواهید چیزی را از بطری پیپت کنید، از استفاده از پیپتاتوری که باید داخل بطری قرار دهید، خودداری کنید.
اگرچه برخی از آلودگی ها، مانند آلودگی های مرتبط با مایکوپلاسما، به سختی قابل تشخیص است، اما همیشه عاقلانه است که سلول های خود را به طور منظم زیر میکروسکوپ بررسی کنید. اگر چنین کردید، سعی کنید سلول های خود را برای مدت طولانی از انکوباتور دور نکنید تا خطر آلودگی به حداقل برسد. شما می توانید باکتری های متحرک (با زباله های سلولی اشتباه نگیرید!)، تغییرات مورفولوژیکی یا نرخ تکثیر غیر معمول را بررسی کنید. اگر مشکوک هستید که نمونه شما به مایکوپلاسما آلوده شده است، کیت های تجاری برای تایید این موضوع وجود دارد.
اگر فکر می کنید نمونه شما آلوده است، آن را با 10% سفید کننده، تریژن یا کلروس در سینک یا دور از انکوباتور برای مدتی پر کنید. داخل سینک را خالی کنید و ظرف کشت را دور بیندازید. اگر متوجه شدید که نمونه شما آلوده است، به همتایان خود، به خصوص آنهایی که در همان انکوباتور نمونه دارند، هشدار دهید! این واقعاً مهم است، به آنها اجازه می‌دهد تا به سرعت واکنش نشان دهند، بررسی کنند که نمونه‌هایشان خوب هستند و اگر درست نیستند برنامه‌ریزی کنند. اگر امکان خالی کردن تمام نمونه های انکوباتور وجود دارد، دستگاه جوجه کشی را تمیز کنید.
نگه داشتن سوابق خوب از ذخایر مکمل های سلولی و رسانه ها به شما کمک می کند تا منابع آلودگی را سریعتر شناسایی کنید. اگر متوجه شدید که برخی از سلول‌ها آلوده هستند، باید بتوانید سهامی را که این سلول‌ها به آن تعلق دارند شناسایی کنید و آزمایش کنید که آیا آلودگی در کل انبار مشترک است یا خیر. به طور مشابه، اگر دسته ای از رسانه ها یا مکمل هایی که استفاده می کردید را می شناسید، می توانید برای جلوگیری از آلودگی مکرر، ذخایر آسیب دیده را بررسی کنید یا دور بیندازید. برچسب‌گذاری خوب همچنین می‌تواند از آلودگی آزمایش‌های شما به انواع سلول‌های دیگر جلوگیری کند: شما می‌خواهید مطمئن شوید که سلول‌هایی که در داخل سنجش خود دارید همان‌هایی هستند که فکر می‌کنید هستند. این یک مشکل بزرگ در این زمینه است، با بیش از 30000 مطالعه با استفاده از خطوط سلولی اشتباه . بنابراین، مطمئن شوید که تمام فلاسک ها و ویال های خود را به درستی برچسب گذاری کرده اید تا احتمال آلودگی متقاطع بین نمونه ها به حداقل برسد.
آخرین اما نه کم اهمیت، عقل سلیم راه طولانی را برای جلوگیری از آلودگی انجام می دهد. برای مثال، در آزمایشگاه کشت سلولی خود با باکتری ها یا کپک ها کار نکنید. نیازی به گفتن نیست که هیچ نمونه حاوی باکتری نباید در انکوباتور کشت سلولی شما قرار داده شود. اگر بیمار هستید، سعی کنید از انجام کارهای کشت سلولی خودداری کنید (ما قدردان هستیم که این ممکن است همیشه امکان پذیر نباشد). صحبت کردن در مقابل انکوباتورهای باز یا در حین کار با هود را به حداقل برسانید. درهای انکوباتور را برای مدت طولانی باز نگذارید. دست های خود را قبل و بعد از کشت سلولی بشویید!
