دل هر ادمی یه بار از کنکور خون شده
حقیقتا به ادم هایی که از اول تکلیفشون با کنکور مشخصه و قید اش رو زدن و اصلا جزو اپشن هاشون نیست حسودیم میشه(مخصوصا اون هایی که خانواده هاشون اوکی هستن با این قضیه و حمایت می کنن از بچه هاشون)
من ادم درس خون و امیدواری ام ولی حس می کنم امیدم داره ته می کشه
کاش منم می تونستم مثل خیلی های دیگه تکلیفم رو با کنکور مشخص کنم
میخوام همون کسی باشم که بهم گفتن باش ( یه دختر درس خون و خوب) یا یه کسی که راه آینده اش رو از درس و تحصیلات جدا کرده ؟
نمی دونم انگار بین این دو تا موج گیر کردم و دارم خفه میشم این وسط
چون کنکور داره نزدیک و نزدیک تر میشه و من پشن سابق رو ندارم و حوصله پشت کنکوری شدن و حرص دادن خانوادمم ندارم چون خودشون یه کنکور دیگن
جدیدا هم موجی راه افتاده که من افتخار می کنم که من دانشگاه نرفتم حالا ما می موندیم بیناین دو گانگی که تو این نسل افتاده
شما تو این معضل گیر کردین ؟ یا من دیوونه شدم 😊
