بعد از مدتها موفق شدم فیلم سینمایی پاپیون را ببینم. خیلی لذت بردم. عاشق همان سکان معروفش هستم که زیاد هم استفاده میشود در شبکههای اجتماعی؛
«آهای حرومزادهها، من هنوز زندهام».
پاپیون را چند روز پیش دیدم. شاید قبل از جنگ بود که نصف آن را دیده بودم و نصفه مانده بود. پریشب زدم و ادامه آن را دیدم. بسی کیف کردم.
دیروز هم ممنتو - از ساختههای قدیمی کریستوفر نولان - را دیدم. این فیلم را هم خیلی سال بود میخواستم ببینم. فرصتی دست داد و انفاقا همراه همسرم و دو مهمان دیدیم.
الان دارم فیلم No country for old man را میبینم. اینم همینطور، مدتها بود نشان کرده بودم. اما خب از آنجایی که همسرم نسبت به اغلب فیلمها و مخصوصا فیلمهایی که سال خورده به ساختشان را به این سادگی نگاه نمیکند، عقب افتاده بود.
امروز که او رفته به دنبال عزاداری و دید و بازدیدهای دهه محرمی، فرصت را غنیمت دیدم.
نقطه سر خط.
شما کدام یک از این فیلم ها را دیده اید؟ نظرتان چه بوده؟ اگر مایل بودید می توانیم در قسمت کامنت ها درباره این فیلم ها با هم گفت و گو کنیم.
