از علل تا درمان بیماری آندومتریوز!
علت آندومتریوز ناشناخته است، اما زمانی رخ می دهد که بافت آندومتر در خارج از حفره رحم رشد کند و می تواند علائم دردناکی ایجاد کند که ممکن است با نوسانات هورمونی بدتر شود.
اندومتریوز چیست؟
اندومتریوز اختلالی است که در آن بافتی شبیه به پوشش داخلی رحم شما در خارج از حفره رحم رشد می کند. پوشش داخلی رحم شما آندومتر نامیده می شود.
آندومتریوز زمانی اتفاق می‌افتد که بافت آندومتر روی تخمدان‌ها، روده و بافت‌های پوشاننده لگن شما رشد می‌کند.
به ندرت اتفاق می افتد که بافتی مانند آندومتر به خارج از ناحیه لگن شما گسترش یابد، اما غیرممکن نیست.
تغییرات هورمونی در چرخه قاعدگی شما بر روی بافت نابجای آندومتر مانند آندومتر تأثیر می گذارد و باعث می شود این ناحیه ملتهب و دردناک شود.
این بدان معنی است که بافت رشد می کند، ضخیم می شود و تجزیه می شود.
با گذشت زمان، بافتی که شکسته است جایی برای رفتن ندارد و در لگن شما گیر می کند.
این بافت گیر افتاده در لگن می تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:
تشکیل اسکار
چسبندگی، که در آن بافت اندام های لگن شما را به هم متصل می کند
درد شدیدی که در طول سیکل قاعدگی رخ می دهد
مشکلات باروری
علائم آندومتریوز
علائم اندومتریوز متفاوت است.
برخی از افراد علائم خفیف را تجربه می کنند، اما برخی دیگر ممکن است علائم متوسط تا شدید داشته باشند.
شدت درد شما نشان دهنده درجه یا مرحله بیماری نیست.
ممکن است یک نوع خفیف از این بیماری داشته باشید، اما درد دردناکی را تجربه کنید.
مهم است که توجه داشته باشید که ممکن است هیچ علامتی را تجربه نکنید.
درد لگن شایع ترین علامت آندومتریوز است.
همچنین ممکن است علائم زیر را داشته باشید:
مهم است که به طور منظم معاینات زنان را انجام دهید، که به متخصص زنان اجازه می دهد تا هرگونه تغییر را تحت نظر داشته باشد
اگر دو یا چند علامت دارید این امر به ویژه مهم است.
درمان اندومتریوز
قابل درک است که شما خواهان تسکین سریع درد و سایر علائم اندومتریوز هستید.
اگر این وضعیت درمان نشود، می‌تواند در فعالیت‌های روزانه‌تان چالش‌هایی ایجاد کند.
اندومتریوز هیچ درمانی ندارد، اما علائم آن قابل مدیریت است.
گزینه های پزشکی و جراحی برای کمک به کاهش علائم و مدیریت هر گونه عوارض احتمالی در دسترس هستند.
پزشک شما ممکن است ابتدا درمان های محافظه کارانه را امتحان کند.
سپس اگر وضعیت شما بهبود نیافت، ممکن است جراحی را توصیه کنند.
واکنش همه افراد به این گزینه های درمانی متفاوت است.
پزشک به شما کمک می کند تا بهترین گزینه را پیدا کنید.
تشخیص
علائم آندومتریوز می تواند شبیه علائم بیماری های دیگر مانند کیست تخمدان و بیماری التهابی لگن باشد.
این بیماری همچنین علائم مشابهی با سندرم روده تحریک پذیر دارد که می تواند تشخیص را طولانی کند.
هسته اصلی درمان درد شما تشخیص دقیق است.
توجه به این نکته مهم است که روند تشخیص ممکن است متفاوت باشد.
در برخی شرایط، از شروع علائم تا تشخیص ممکن است 4 تا 11 سال طول بکشد.
پزشک شما یک یا چند مورد از موارد زیر را انجام خواهد داد:
پزشک علائم و سابقه شخصی یا خانوادگی آندومتریوز را یادداشت می کند. ارزیابی سلامت عمومی نیز ممکن است برای تعیین اینکه آیا علائم دیگری از یک اختلال طولانی مدت وجود دارد یا خیر، انجام شود.
در طول معاینه لگن، پزشک از اسپکولوم و نور برای دیدن داخل واژن و دهانه رحم استفاده می کند.
آنها همچنین به صورت دستی شکم شما را برای کیست یا جای زخم در پشت رحم احساس می کنند.
پزشک ممکن است از سونوگرافی ترانس واژینال یا سونوگرافی شکمی استفاده کند.
در سونوگرافی ترانس واژینال، یک پروب به واژن شما وارد می شود.
هر دو نوع اولتراسوند تصاویری از اندام های تناسلی شما ارائه می دهند.
آنها می توانند به پزشک شما کمک کنند تا کیست های مرتبط با اندومتریوز را شناسایی کند، اما در رد این بیماری موثر نیستند.
تنها روش مشخص برای شناسایی اندومتریوز، مشاهده مستقیم آن است.
این عمل توسط یک روش جراحی جزئی به نام لاپاراسکوپی انجام می شود.
پس از تشخیص، بافت را می توان در همان روش برداشت.
عوارض اندومتریوز
داشتن مشکلات باروری یکی از عوارض جدی اندومتریوز است.
اگرچه داروهایی برای درمان اندومتریوز استفاده می شود، اما باروری را بهبود نمی بخشند.
برخی از افراد پس از برداشتن بافت مشابه آندومتر با جراحی توانسته اند باردار شوند.
اگر این در مورد شما جواب نداد، ممکن است بخواهید درمان های باروری یا لقاح آزمایشگاهی را برای کمک به بهبود شانس بچه دار شدن در نظر بگیرید.
با اندومتریوز، علائم شما ممکن است در طول زمان بدتر شود، که می تواند باردار شدن طبیعی را دشوار کند.
پزشک شما باید قبل و در طول بارداری شما یک ارزیابی انجام دهد.
حتی اگر باروری عارضه‌ای نباشد که تجربه می‌کنید، مدیریت درد مزمن همچنان می‌تواند چالش‌هایی باشد.
افسردگی، اضطراب و سایر مسائل مربوط به سلامت روان ممکن است ایجاد شوند زیرا در افراد مبتلا به آندومتریوز غیر معمول نیستند.
با پزشک خود در مورد راه های کمک به مقابله با این عوارض جانبی صحبت کنید.
عوامل خطر
اندومتریوز معمولاً سال ها پس از شروع چرخه قاعدگی ایجاد می شود که می تواند یک وضعیت دردناک باشد.
با این حال، درک عوامل خطر آن می تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید که آیا احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارید یا خیر و چه زمانی باید با پزشک خود صحبت کنید.
سن
زنان در هر سنی در معرض خطر ابتلا به اندومتریوز هستند.
این بیماری بیشتر زنان را در سنین 30 و 40 سالگی تحت تاثیر قرار می دهد، اما علائم می تواند از بلوغ شروع شود.
سابقه خانوادگی
اگر یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به اندومتریوز است، با پزشک خود صحبت کنید.
ممکن است در این صورت خطر ابتلا به این بیماری برای شما بیشتر باشد.
سابقه بارداری
بارداری ممکن است به طور موقت علائم اندومتریوز را کاهش دهد.
زنانی که بچه دار نشده اند در معرض افزایش خطر ابتلا به این اختلال هستند.
با این حال، اندومتریوز هنوز هم می تواند در زنانی که بچه دار شده اند رخ دهد. این امر از درک این موضوع پشتیبانی می کند که هورمون ها بر توسعه و پیشرفت بیماری تأثیر می گذارند.
سابقه قاعدگی
اگر مشکلی در پریود دارید با پزشک خود صحبت کنید.
این مسائل می تواند شامل موارد زیر باشد:
این عوامل ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری قرار دهند.
نژاد و قومیت
در حالی که آندومتریوز حدود 11 درصد از زنان بین 15 تا 44 سال را تحت تاثیر قرار می دهد، نژاد و قومیت ممکن است بر شیوع آن تأثیر بگذارد.
به طور متناوب، زنان آسیایی در مقایسه با زنان سفیدپوست 50 درصد بیشتر احتمال دارد که تشخیص داده شوند.
اندومتریوز یک بیماری مزمن است که ایدیوپاتیک است، به این معنی که علت آن هنوز مشخص نشده است و در حال حاضر درمانی ندارد.
با این حال، درمان‌های مؤثری مانند داروها، هورمون‌درمانی و جراحی برای کمک به مدیریت عوارض جانبی و عوارض آن مانند درد و مشکلات باروری در دسترس هستن و علائم اندومتریوز معمولا پس از یائسگی بهبود می یابد.
اگر احساس می‌کنید که به اندومتریوز مبتلا شده‌اید، فوراً به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید تا فرآیند تشخیص دقیق و در نهایت ایجاد یک برنامه بر اساس وضعیت شما را آغاز کند.
