سیستم کانال تهویه مطبوع یا Duct هوا را از واحدهای تولید هوا به فضاهای ساختمان جهت تهویه منتقل می‌کند. نیرویی که باعث حرکت هوا در کانال کشی می شود توسط فن موجود در واحد تولید هوا و موتور محرک فن تامین می شود.
سیستم های کانال کشی به طرق مختلف طراحی و ساخته می شوند. آنها را می توان به صورت زیر دسته بندی کرد:
هر دو نوع مزایا و معایبی دارند و هر دو کاربردهای خودشان را دارند ولی قطعاً یکی نسبت به دیگری برتری دارد.
با این حال ، یک کانال گرد یا کانال اسپیرال در مقابل یک کانال مستطیل در انجام یک وظیفه یکسان کارآمدتر است. در سطح مقطع نیز کوچکتر است و دیواره لوله آن کمتر در معرض هوا عبوری است.
به عنوان مثال یک کانال گرد با قطر 18 اینچ دارای ظرفیت حمل هوا یکسان در کانال مستطیل با 26 اینچ عرض و 11 اینچ ارتفاع است.
می بینیم که لوله گرد دارای سطح مقطع 254.5 اینچ مربع و محیط 4.7 فوت است ، در حالی که مجرای مستطیل شکل 286 اینچ مربع مساحت و محیط 6.2 فوت دارد. مجرای مستطیل شکل 32٪ فلز بیشتری استفاده کرده است و هزینه آن باید نسبتاً بیشتر باشد.
یک عیب بزرگ کانال گرد ارتفاع آن است. به عنوان مثال اگر ارتفاع خالص فضای بالای سقف کاذب 14 اینچ باشد ، نمی توان یک کانال با قطر 18 در آن نصب کرد. در حالی که کانال مستطیل متناظر با آن با عرض 26 اینچ و طول 11 اینچ ارتفاع به راحتی در این فضا نصب می شود.
کانالهای انتقال هوا ممکن است با توجه به موادی که کانالها از آن ساخته شده اند ، دسته بندی شوند.
اکثر کانالهای فلزی از فولاد گالوانیزه ساخته شده اند.
در کانالهای فلزی آلومینیوم نیز از محبوبیت خاصی برخوردار است. وزن کانالهای آلومینیوم سبک است اما هزینه ساخت کانال آلومینیومی نسبت به وزن بیشتر از فولاد گالوانیزه است.
دیگر فلزات مورد استفاده در شرایط خاص مس و فولاد ضد زنگ است: شکل ظاهری ، مقاومت در برابر برخی از انواع حمله شیمیایی.
از فایبرگلاس ، کاغذ فشرده ، پلاستیک ، آزبست سیمان ، خاک رس منجمد و بتن به عنوان کانال غیر فلزی استفاده می شود.
یک سیستم انتقال هوا نیز ممکن است براساس سرعت هوا طبقه بندی شود.
با سرعت هوا در محدوده 400 تا 2500 فوت در دقیقه مشخص می شود ، اما معمولاً بیش از 2000 فوت در دقیقه نیست.
اکثریت قریب به اتفاق لوله های انتفال هوا ، بیش از 90٪ ، برای عملکرد با سرعت کم طراحی شده اند.
سیستم های کم سرعت در هزینه اولیه پایین تر ، مصرف انرژی کمتری دارند و در نتیجه در هزینه های عملیاتی نیز پایین ترند.
طراحی سیستم های کانال کم سرعت بر اساس PSI 0.003 افت فشار استاتیک در هر 100 فوت طول معادل انجام می شود.
با سرعت هوا در محدوده 2500 تا 7000 فوت در دقیقه مشخص می شود ، اگرچه سرعت به طور معمول از 6000 فوت در دقیقه بیشتر نیست.
کانالهای سرعت بالا برای مقدار هوای معین کوچکتر هستند و برای نصب آنها فضای کمتری لازم است ، اما هزینه اولیه بالاتر و حتی هزینه عملیاتی بیشتری دارند.
فن برای تأمین هوا در فضاهای تهویه مطبوع باید فشاری معادل مقاومت اصطکاکی مجاری ایجاد کند.
این فشار برحسب اینچ آب اندازه گیری می شود.
فشار کل در سیستم کانال ، مجموع فشارهای استاتیک و دینامیک است.
فشار استاتیک فشار خارج هوا به سطح مجاری در نتیجه نیروی فشاری وارد شده توسط فن است.
فشار دینامیک به دلیل سرعت آن ، رانش جهت هوا است.
کاهش اندازه کانال باعث افزایش فشار دینامیک و کاهش فشار استاتیک می شود. افزایش در اندازه کانال باعث کاهش فشار دینامیک ، افزایش فشار استاتیک می شود.
اتصالات (کانال زانویی ، کانال سه راهی ، اتصالات شاخه و غیره) و لوازم جانبی (دامپر ، استخراج کننده و غیره) در کانال ، مقاومت اصطکاکی بیشتری دارند. برای مراقبت از مقاومت ارائه شده توسط این اقلام برای تأمین هوا ، باید یک طول اضافی به طول اندازه گیری شده واقعی کانال اضافه شود. این طول اضافی طول معادل نامیده می شود و مجموع طول واقعی اندازه گیری شده و طول معادل آن به عنوان طول معادل کل (TEL) شناخته می شود.
TEL = L + (C * L)
که در آن L = طول واقعی اندازه گیری شده است
C = ضریب پیچیدگی سیستم کانال (0.4 برای سیستم های مجرای ساده ، 1 برای سیستم های مجرای بسیار پیچیده)
