الگویی در نوجوانی
در دوره نوجوانی، نقش پدرها اهمیتی بیشتر از قبل پیدا می‌کند. فرزندان در این سن به الگوهای اطراف خود دقت بیشتری می‌کنند و به‌دنبال انتخاب الگویی هستند که از نظر آنها کامل‌تر است. در ساختار خانواده معمولا مادران الگوی عاطفی و پدران الگوی رفتار اجتماعی فرزندان درنظر گرفته می‌شوند. هرچه پدر محبت خود را با اقتدار و منطق همراه کند، شخصیت تأثیرگذارتری در باور فرزندان خود خواهد بود. تحقیقات نشان داده که فرزندان در نوجوانی، به دلایل مختلف حرف‌شنوی بیشتری از پدر دارند تا مادر، بنابراین در این دوره نقش تربیتی پدر هم اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. عناصر زیادی وجود دارند که کمک می‌کنند نقش تربیتی پدر، پررنگ‌تر دیده شود. رسانه‌ها، آموزش‌وپرورش و کتاب‌ها باید آن‌قدر به این موضوع بپردازند تا باورها درباره نقش تربیتی پدر تغییر کند. این نکته هم قابل توجه است که برای حفظ اقتدار پدر و حرف‌شنوی فرزندان، نباید از پدران تصویری ترسناک در ذهن فرزندانشان بسازیم. روش اشتباه گذشته این بود که فرزند را از سرزنش یا تنبیه پدر آن‌قدر می‌ترساندند که به مرور فاصله‌ای روانی بین پدر و فرزند ایجاد می‌کرد و همین در آینده، باعث می‌شد رابطه صمیمانه و عاطفی آنها دچار آسیب شود.
