به لطف خدا در حال حاضر نژاد بشر به زشت بودن جنگ ، ظلم ، برده داری ، قتل ، اعتیاد و بسیاری از کارهای زیان آور دیگر پی برده است ، اما ظلمی دیگر هنوز وجود دارد که انسان بصورت کامل به آن پی نبرده است و هنوز برای آن چاره اندیشی نکرده است .
از آنجاییکه چشم پوشی از این ستم غیر ممکن است ما در این مطلب به آن میپردازیم و این صرفاً بررسی دقیق تری از سیستمی است که از چشم پنهان است و رنج و عذابی گزاف بر همزیستان عزیزمان حیوانات وارد میکند در نتیجه قابل ذکر است که این متن با کمک یکی از متن های سایت "پتا" به نگارش در آمد و به دلیل دشمنی با کسی نیست و سودی برای ما در بر ندارد.
صنعت گوشت بزرگترین قاتل حیوانات در سراسر جهان است. همچنین مسئول ظلم و ستم به خوکها ، گوسفندان ، گاوها ، جوجه ها ، اردک ها ، غازها و سایر حیوانات مزرعه است که برای هر دقیقه از زندگی کوتاه خود رنج میبرند.
داستان برای همه حیواناتی که برای گوشتشان پرورش یافته اند مشابه است. ماده ها بارها و بارها به اجبار باردار میشوند. نوزادان را از مادرانشان جدا میکنند و در شرایط کثیف و بشدّت شلوغ نگهداری میکنند. سپس ، اغلب زمانی که تنها چند ماه دارند ، سفری پر استرس و وحشتناک به کشتارگاه را تحمل میکنند ، جایی که بسیاری از آنها بشدت مبهوت می شوند و بنابراین درحالی که هنوز هوشیار هستند کشته میشوند.
۱_جوجه ها
جوجه هایی که برای گوشت پرورش میابند یا مرغ های گوشتی یکی از حیواناتی هستند که مورد آزار قرار گرفته اند . جوجه هایی که بتازگی از تخم خارج شده اند به سوله های بزرگ بدون پنجره همراه ۳۰۰۰۰ یا بیشتر پرنده دیگر فرستاده میشوند. در آنجا ، آنها تمام عمر خود را در میان زباله های خود زندگی میکنند و هرگز گرمای خورشید و یا لطافت علف ها را تجربه نمیکنند. این پرندگان ناراضی که برای رشد غیر طبیعی سریع و تغذیه ترکیبی از خوراک با پروتئین بالا و آنتی بیوتیک ها پرورش یافته اند ، آنقدر بالا تنه ی بزرگی دارند که به سختی میتوانند وزن خود را تحمل کنند. بسیاری پس از چند هفته بی حرکت میشوند و از گرسنگی یا نارسایی قلبی میمیرند پس از این زندگی عذاب آور و جهنم گونه آنها تنها در ۴۲ روزگی به وزن کشتار می رسند در حالیکه عمر طبیعی آنها چیزی حدود پنج الی ده سال است.
پرندگان مظلوم را بدون اینکه عمر طبیعی و پر از شادی و گردش هایشان در چمنزار و یا تعامل با دیگر حیوانات داشته باشند برای کشتار می فرستند آنها را داخل جعبه بصورت بسیار ناراحت کننده ایی بسوی کشتارگاه روانه میکنند جاییکه آنها بصورت وارونه در خط تولید قرار میگیرند و در حالیکه برای زنده ماندن و نجات یافتن تقلا میکنند سر بریده میشوند و بلافاصله به مخازن پر کَنی که در آن از آب داغ استفاده میشود وارد میشوند ، درحالیکه در حال جان دادن هستند و احتمال دارد که در این پروسه ی دردناک نیز زنده باشند. این شرایط اسفناک هر روزه برای هزاران هزار مرغ اتفاق می افتد. اما قابل ذکر است که متاسفانه گاهی روند کشتارشان بخاطر بهداشتی بودن و یا هر دلیل دیگری میتواند از این هم دردناک تر باشد. شما میتواند با تحقیق درباره پشت پرده کشتارگاه ها بیشتر به عمق فاجعه پی ببرید.
حال یک سوال آیا حاضر بودید بجای آنها باشید؟
۲_گاوها
گاوهایی که برای تولید گوشت استفاده میشوند را می توان در مزارع بسیار فشرده نگهداری کرد و ممکن است تمام عمر خود را چرا نکنند یا فضایی برای حرکت در اطراف نداشته باشند. آنها با رژیم غذایی بسیار غیر طبیعی مبتنی بر غلات چاق شده اند که باعث درد گوارشی تقریباً مداوم در آنها میشود و می تواند منجر به بیماری های متابولیک شود. برخی از آلونک ها که بطور مصنوعی روشن شده اند، کف های باریکی دارند که برای گاوها دراز کشیدن روی آنها ناراحت کننده است. حتی گاوهایی که از علف تغذیه میشوند ، معمولاً بخشی از وقت خود را در شلوغی پر از مدفوع می گذرانند و بسیار از حیوانات که هوای سمی ناشی از انبوه کودهای پر شده در آلونک ها را تنفس میکنند دچار مشکلات تنفسی میشوند.
برای گوشت گوساله ، گوساله های نر که از مادران در صنایع لبنی متولد میشوند ، زمانیکه تنها چند روز از عمرشان گذشته و با درد و غمی بسیار حادّ به زور از مادران خود جدا میشوند و به سلول های تنگ و تاریک برده میشوند تا با بی تحرک ماندن بافت گوشتی نرمی داشته باشند. گاوها حیواناتی کنجکاو و اجتماعی هستند که پیوند های نزدیکی با یکدیگر برقرار میکنند ، بنابراین در انزوا نگه داشتن آنها برایشان بسیار عذاب آور است. حیوانات وحشت زده را ممکن است با رژیم غذایی کم آهنی تغذیه کنند تا آنها کم خون شوند ، ماهیچه هایشان تحلیل رفته و گوشتشان کم رنگ بماند. زمانی که برای کشتن فرستاده میشوند، این نوزادان آنقدر ضعیف هستند که به سختی میتوانند از سطح شیب دار به سمت کشتارگاه بروند.
در طول سفر به کشتارگاه ، گاوها اغلب از خستگی به زمین می افتند. پس از اینکه در کشتارگاه تخلیه شدند ، با یک اسلحه برقی به آنها شلیک میشود تا آنها را بیهوش کنند. ولی کارگران اغلب در انجام اینکار شکست میخورند یا کوتاهی میکنند (هرچند ناگفته نماند که این شلیک کردن هم برایشان دردناک است) ، بنابراین بسیاری از گاوهای وحشت زده با لگد زدن و جیغ کشیدن به سمت مرگ میروند.
داستان های زیادی از گاوهایی وجود دارد که در راه خود به سمت کشتارگاه با پریدن از کامیون های در حال حرکت و خیلی تلاش های دیگر برای فرار ، سعی در نجات جان خود دارند چراکه آنها هم مانند ما برای زندگی و یا حداقل زنده ماندن ارزش قائلند و از مرگ می ترسند.
آیا تکه ای گوشت یا یک لیوان شیر (که میتواند با گزینه های دیگر جایگزین شود) اینقدر ارزش دارد؟
۳_ گوسفند ها
چه چیزی دوست داشتنی تر از دیدن یک بره ی زیبا و معصوم که در حال شادی و بازی با خانواده ی خود است اما خبر بد این است که سرنوشت وحشتناکی در انتظار این دوستان وفادار است.
شاید گوسفندانی که بصورت سنتی در روستاها نگهداری میشوند به اندازه دیگر حیوانات که در فضای رعب بر انگیز دامداری های صنعتی شکنجه میشوند رنج نکشند ولی باید بدانید که جدای از عذابی که در حین کشته شدن متحمل میشوند زندگی این حیوانات نیز حاوی درد و رنج هایی است . بدلیل اینکه به آنها به دید یک کالا نگاه میشود شرایط زندگیشان نادیده گرفته میشود چیز هایی مثل: لَنگِش، عفونت های دردناک، مگس و انگل ها و ... که بشدت آنها را رنج میدهد.
این حیواناتِ حساس ، قبل از اینکه به مرگی دردناک فرستاده شوند ، حمل و نقل خشن و سفر های دردناک و طولانی را پشت کامیون های بشدت شلوغ تحمل میکنند اغلب بدون آب و غذا و تهویه ی مناسب آنهم در حالیکه به بازار های فروش و سپس به کشتارگاه منتقل میشوند.
در عمل ظالمانه صادرات زنده، رنج گوسفندان چند برابر میشود زیرا آنها در کشتی انباشته میشوند و در سفری تلخ به کشتارگاه های خارج از کشور منتقل میشوند که میتواند روزها و یا هفته ها طول بکشد.
۴_غاز ها
سالانه میلیون ها اردک و غاز بطور فشرده برای گوشتشان پرورش میابند. مانند سایر حیواناتی که برای صنعت گوشت استفاده میشوند آنها در شرایط بد ، تنگ و دور از زیستگاهشان نگهداری میشوند و قبل از رسیدن به بزرگسالی کشته میشوند.
_پس در رابطه با گیاهان چطور؟
در اینکه گیاهان هم جان دارند شکی نیست اما بحث سر این است که آیا آن رنج و عذابی که حیوانات متحمل میشوند را گیاهان نیز متحمل میشوند؟
آیا گیاه قبل از چیده شدن اشک میریزد؟
آیا گیاه به شکل وحشتناکی از مادر خود جدا میشود؟
آیا درد را حس میکند یا خیر؟ که در جواب این پرسش باید گفت نه چرا که گیاهان دارای سیستم عصبی نیستند و عملاً درد نمی کشند و این دلیل اصلی فرق بین پرورش حیوانات و گیاهان است.
ولی از تمام این مسائل مهم تر این است که : در روند ساخته شدن گوشت یا محصولات حیوانی دیگر علاوه بر رنجی که حیوانات متحمل میشوند گیاهان بیشتری نیز کشته میشوند تا خوراک آنها شوند.
یک کودک را در نظر بگیرید که پاک و معصوم است اگر یک سیب و یک بره در کنار این کودک باشد بنظر شما او بره را سر میبرد و میخورد یا سیب را میخورد و با بره بازی میکند؟
آیا خود شما میتوانید به همان سادگی که در باغ میوه میچینید و میل میکنید در طویله نیز حیوان را سر بریده و بخورید؟
_ما چه کاری میتوانیم انجام دهیم؟
بهترین کاری که هرکس برای حیوانات میتواند انجام دهد این است که آنها را نخورد! هر فرد با نخوردن گوشت میتواند سالانه جان بیش از ۱۰۰ حیوان را نجات دهد.
نخوردن گوشت و لبنیات و تخم مرغ مفید ترین کار برای سلامتی فردی و حفظ محیط زیست و نجات دادن حیوانات است.
_ ما میتوانیم با مصرف غلات ، حبوبات ، سبزیجات ، میوه جات ، مغزیجات و بسیاری از منابع غنی و گیاه پایه ی دیگر رژیم غذایی بسیار خوب و مفیدی را اتخاذ کنیم امروزه حتی مولتی ویتامین های گیاه پایه نیز ساخته شده اند اگر خیلی نگران ویتامین B12 یا ویتامین D و یا ویتامین های دیگر هستید میتوانید از آنها استفاده کنید.
برای اطلاعات بیشتر به سایت www.peta.org مراجعه کنید.
