بلاکچین یا زنجیره بلوکی، سیستمی برای ثبت و ضبط داده‌ها
سیستم بلاکچین، یک سیستم همتا به همتا، غیرمتمرکز و عمومیه که بدون هیچ واسطه‌ای مدیریت میشود و هدف آن ذخیره و توزیع داده‌ها بدون هیچ تغییری است.
بلاکچین ترکیبی از دو کلمه (Block) بلاک و (Chain) زنجیره می باشد.
این فناوری زنجیره‌ای از بلوک‌هایی است که می‌توان در هر بلاک اطلاعاتی نظیر: جرم و جنایات یک فرد تا جزئیات تراکنش‌های یک شبکه پولی مانند بیت‌کوین را در آن ثبت کرد.
هر بلاک سه قسمت دارد:
۱) اطلاعات مربوط به معاملات (تاریخ، زمان، مقدار مورد نظر معامله)
۲) اطلاعات مربوط به کاربران که صرفا با یک امضای دیجیتالی شناخته میشود و ارتباطی با اطلاعات هویتی اشخاص ندارد.
۳) اطلاعات منحصر به فرد هر بلاک که Hash هَش نام دارد.
هش Hash رشته متنی که از یک تابع ریاضی خاص طراحی شده و کاربرد آن جلوگیری از تقلب در سیستم است.
در یک بلاک اگر تغییری به‌وجود بیاید Hash آن بلاک هم تغییر می‌کند و آن بلاک را غیر معتبر می‌سازد.
در بلاکچین، هر بلاک علاوه بر این‌که خودش یک هش دارد، حاوی هش بلاک قبلی هم است.
بلاکچین یک تکنولوژی خصوصی نیست، همانطور که گفته شد بلاکچین یک سیستم عمومیه یعنی داده‌های بلاکچین در یک کامپیوتر یا سیستم خاصی ذخیره نمی‌شود و هر فرد که به شبکه متصل شود می‌تواند یک کپی از داده‌ها و اطلاعات بلاکچین را دریافت کند.
هر کامپیوتری که به شبکه وصل و یک نسخه از داده‌های بلاکچین را دریافت کند، نود (Node) گفته میشود.
تقریبا هر ده دقیقه یک بلاک جدید در شبکه ایجاد میشود.
برای اضافه شدن یک بلاک به فناوری بلاکچین باید مراحل زیر طی شود:
۱) معامله ای صورت بگیرد.
۲) معامله باید تایید شود (ماینینگ یا استخراج)
۳) در صورت تایید معامله تراکنش‌ها در یک بلاک ذخیره می‌شوند.
۴) کد Hash ساخته میشود.
۵) با اضافه شدن کد هش بلاک آماده ملحق شدن به پایگاه عمومی داده یا همان بلاکچین است.
مزایا و کاربرد بلاکچین
اما خب در کنار تمام مزایایی که بلاکچین به عنوان یک پایگاه‌داده بسیار قدرتمند و بی‌نظیر ارائه میده؛ معایبی هم درموردش وجود داره :
در کل بلاکچین یک سیستم امن است که ویژگی‌هایی همچون همتا به همتا، غیر متمرکز و عمومی بودن آن موجب سختی در تغییر داده‌های این شبکه و دستکاری‌های انسانی شود.
