این مطلب رو به مناسبت سالگرد درگذشت نیما یوشیج مینویسم که در مورد تجربه شخصی من از سفر به یوش زادگاه علی اسفندیاری معروف به نیما یوشیج است.
از دو مسیر میشه به یوش سفر کرد.یکی از مسیر تهران به آمل که نزدیک آمل خروجی به سمت چپ داره و از مسیر اصلی خارج و به سمت بلده و در نهایت به یوش میرسه که من راه برگشت از این مسیر اومدم.
راه دیگه از شهر نور استان مازندران میگذره. مسیر جاده آبشار آب پری رو حدود یک ساعت و نیم ادامه میدیم و بعد از یه مسیر کوهستانی پر پیچ و خم و بسیار زیبا به روستای یوش میرسیم.
مسیر حتی در تابستان مه آلود و و بسیار خنک بود.روستا آرام با کوچه هایی سنگفرش و دیوارهایی کاهگلی و جریان آب رودخانه در جویهای روستا فضای بسیار زیبا و خیال انگیزی رو پیش چشم میاره.
روستای ییلاقی با آب و هوای بسیار عالی خنک و خشک. که مهمترین جاذبه گردشگری اون خانه پدری نیما یوشیج است.خانه ای قدیمی و بزرگ که در دوران قاجار ساخته شده و مجدد بازسازی شده.
داخل خانه به موزه مردم شناسی تبدیل شده.همه اتاقها به همدیگه راه دارند و لوازم اهالی خانه همچنان نگهداری میشه.درو دیوار خانه نیما با عکس های قدیمی از نیما پر شده.از روی تصاویر روی دیوار متوجه جنبه دیگه ای از شخصیت نیما میشیم که برای من پنهان بوده.تصاویر زیادی از نیما در حال شکار ثبت شده که برای من جالب بوده.تفنگ شکاری نیما هم در خانه نگهداری میشه.
دستنوشته های زیادی از نیما در خانه به نمایش درآمده که خوندن اشعار نیما با دست خط خودش باعث میشه حال خوبی به آدم دست بده.
از دوطرف خانه پله کانی چوبی شما رو به سمت حیاط هدایت می کنه. وسط حیاط نیما در کنار گرد آورنده آثارش و خواهرش دفن شده.البته نیما 70 سال بعد از درگذشتش به این مکان منتقل شد.
اگر از طرفداران توریست غذایی هستید روستای یوش و بلده شمارو راضی میکنند. لبنیات درجه یک و نان محلی به سادگی در روستا قابل دسترسه.
در روستا امکان اسکان شبانه برای مسافران فراهمه و میشه جوری برنامه ریزی کرد که شب رو داخل روستا گذروند.
ولی اگر قصد موندن ندارید تا پیش از غروب آفتاب مسیر بازگشت رو در پیش بگیرید تا در رانندگی در جاده های پرپیچ و خم و تاریک کوهستانی دچار مشکل نشوید.
اگر شب موندید احتمالا این شعر نیما به سراغ شما خواهد آمد....
می‌تراود مهتاب
می‌درخشد شبتاب
نیست یک دم شکند خواب به چشم کس و لیک
غم این خفته‌ی چند
خواب در چشم ترم می‌شکند
