یک روز خوب. یک گرامیداشت خوشایند.
امروز 3م ژوئن روز جهانی دویدنه. Global running day که اولین چهارشنبه ماه ژوئن میلادی هرسال به این روز نام گذاری شده تا مردم دنیا یه بار دیگه به طور جدی به دویدن فکر کنن و شاید یه روز صرفه نظر از حرفه ای و یا آماتور بودن ، دونده بشن.
در این روز هر کسی میتونه با ثبت نام در وب سایت https://globalrunningday.org/ که در کمال تعجب در کشور ما قابل دسترس نیست(فیلترینگ داخلی نیست) در یک رویداد همه گانی و منظم برای دویدن اعلام آمادگی و مشارکت کنه.
این مطلبو برای این روز مینویسم چون احساس میکنم به عنوان کسی که حدود سه دهه ، یعنی از سال 1371 تا الان که دارم به 40 سالگی نزدیک میشم ، به طور پیوسته دویدم، یک دین همیشگی به دنیای "دو میدانی" دارم.
هزاران مطلب و صدها مقاله علمی و میلیونها عبارت انگیزشی در مورد ترغیب و تشویق به دویدن وجود داره و همه بارها و بارها اونارو شنیدیم و اگر قرار باشه در موردش بنویسیم یا صحبت کنیم معلوم میشه که چقدر از مزایای این کار با خبریم. توصیه هایی مثل "کمک به تناسب اندام" ، "تقویت سیستم ایمنی" ، "بهبود عملکرد قلبی عروقی" ، "تقویت سیستم تنفسی" و به قول کریستوفر مک‌دوگال که در کنفرانس TED با موضوع" آیا ما برای دویدن ساخته شدیم؟" سخنرانی میکرد "دوندگی: فقط در ظاهر یه چپ راست، چپ راسته دیگه،... نه؟ البته ما ۲میلیون ساله داریم این کار رو تکرار می‌کنیم، پس این یه جور خودخواهی ست که من تصور کنم که میخوام چیزی رو بگم که تا حالا کسی بهتر از این نگفته."
برای همین از توصیه هایی از این دست رد میشم.
میتونم بگم در همه این سالهایی که دویدم، چیزی که منو به ادامه این کار ترغیب کرده بیشتر از هر چیزی "حس خوب"ی که از انجامش دارم. و فکر میکنم برای همه دونده ها چه حرفه ای و چه آماتور این یه حس مشترکه. برای من همه اون پیروزیها و ناکامیها در مسابقات فقط در یک دوره خاص تاثیر گذار بوده و نتونسته به عنوان محرک یا سد دائمی باقی بمونه.
این روز باعث شد تا یه دفعه هوس کنم که برم و اولین زمین تمرینمو دوباره ببینم. به لطف گوگل مپ عزیز یه مسافت 1400 کیلو متری رو رفتم و از بالا یه نگاهی بهش کردم. کم رنگ و کم رمق..... یاد آور خاطرات قدیم و تر کننده چشمان.
هرچند پیست تمرین الانمو هم خیلی دوس دارم.زیبا و هیجان انگیز.
مثل هر پدیده یا موقعیت اجتماعی که وقتی هر کسی درش قرار میگیره با آدمهایی از اون تیپ برمیخوره و آشنا میشه، این موهبت نصیب من هم شد که در این مسیر دوستان دونده خوب پیدا کنم. از اولین ها "علی فرشید زاد" ، "علی شرفی" تا نزدیک ترینشون "ابوذر قربانی" همه اونها کسانی بودن که تجربیات خوبی رو باهاشون تجربه کردم. اونقدر که وقتی بهشون فکر میکنم و یادشون می افتم ناخود آگاه خودمو در حال لبخند زدن میبینم.
برای خیلی ها مثل من این یه روزیه مثل روز تولد. شاهد هم سنگ و هم وزنش. چون بخشی از هویت منو تشکیل میده و فکر میکنم که اگر از دنیای دوندگی یه چیزو بخوام اینه که برای همیشه دونده باقی بمونم....
امید وارم که این روز یا هر روز دیگه بهانه ای بشه برای شروع. شروع برای دویدن و ادامه دادن و دونده باقی موندن.اگر تونستید وارد این سایت https://globalrunningday.org/ بشید و ثبت نام کنید وبرای شروع ، یک مسافت هرچند کوتاه رو بدوید و برای دیگران الهام بخش باشید.
