کارگردان: محمد رسولاف
موسیقی: کارزان محمود
دانهی انجیر معابد (The Seed of the Sacred Fig)، فیلمی درام و دلهرهآور سیاسی به نویسندگی و کارگردانی محمد رسولاف است که در سال ۲۰۲۴ ساخته شد. این اثر، داستانی تلخ و پیچیده را روایت میکند که در بستر اعتراضات سراسری ایران جریان دارد. محور اصلی فیلم، ایمان با بازی میثاق زارع، یک قاضی تحقیق در دادگاه انقلاب تهران است که با ناپدید شدن مرموز اسلحهاش، درگیر پارانویا و شک به اطرافیان، حتی خانوادهاش، میشود. سهیلا گلستانی، مهسا رستمی و ستاره ملکی از دیگر بازیگران این اثر هستند.
لینک دانلود اصلی: https://persianmoviz.ir/the-seed-of-the-sacred-fig
برای دانلود فیلم دانه انجیر معابد رو لینک آبی رنگ بالا کلیک کنید.
فیلم بدون اشاره مستقیم به جزئیات، موضوعاتی همچون سرکوب، بیاعتمادی و پیچیدگیهای روابط انسانی را در دل یک بحران اجتماعی بزرگ بررسی میکند. ترکیب تصاویر واقعی از اعتراضات با روایت تخیلی، عمق خاصی به فیلم داده و آن را از یک داستان صرف فراتر میبرد. این اثر در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۴ به نمایش درآمد و برنده جایزه ویژه هیئت داوران شد. دانهی انجیر معابد بیشتر از آنکه به دنبال ارائه راهحل باشد، آینهای برای نمایش زخمهای اجتماعی و سیاسی است.فیلم بدون اشاره مستقیم به جزئیات، موضوعاتی همچون سرکوب، بیاعتمادی و پیچیدگیهای روابط انسانی را در دل یک بحران اجتماعی بزرگ بررسی میکند. ترکیب تصاویر واقعی از اعتراضات با روایت تخیلی، عمق خاصی به فیلم داده و آن را از یک داستان صرف فراتر میبرد. این اثر در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۴ به نمایش درآمد و برنده جایزه ویژه هیئت داوران شد. دانهی انجیر معابد بیشتر از آنکه به دنبال ارائه راهحل باشد، آینهای برای نمایش زخمهای اجتماعی و سیاسی است.فیلم بدون اشاره مستقیم به جزئیات، موضوعاتی همچون سرکوب، بیاعتمادی و پیچیدگیهای روابط انسانی را در دل یک بحران اجتماعی بزرگ بررسی میکند. ترکیب تصاویر واقعی از اعتراضات با روایت تخیلی، عمق خاصی به فیلم داده و آن را از یک داستان صرف فراتر میبرد. این اثر در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۴ به نمایش درآمد و برنده جایزه ویژه هیئت داوران شد. دانهی انجیر معابد بیشتر از آنکه به دنبال ارائه راهحل باشد، آینهای برای نمایش زخمهای اجتماعی و سیاسی است.فیلم بدون اشاره مستقیم به جزئیات، موضوعاتی همچون سرکوب، بیاعتمادی و پیچیدگیهای روابط انسانی را در دل یک بحران اجتماعی بزرگ بررسی میکند. ترکیب تصاویر واقعی از اعتراضات با روایت تخیلی، عمق خاصی به فیلم داده و آن را از یک داستان صرف فراتر میبرد. این اثر در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۴ به نمایش درآمد و برنده جایزه ویژه هیئت داوران شد. دانهی انجیر معابد بیشتر از آنکه به دنبال ارائه راهحل باشد، آینهای برای نمایش زخمهای اجتماعی و سیاسی است.
فیلم دانه انجیر معابدبه کارگردانی محمد رسولاف، روایتی از تنشهای اجتماعی و خانوادگی در بستر ناآرامیهای تهران است. این اثر داستان قاضی ایمانی را بازگو میکند که پس از گمشدن اسلحهاش، دچار بحرانی در روابط خانوادگی و شغلی میشود. رسولاف در این فیلم تلاش کرده تا شکاف میان اعضای خانوادهای مذهبی و درگیریهای اجتماعی حول محور شعار «زن، زندگی، آزادی» را به تصویر بکشد. بااینحال، روایت یکجانبه فیلم و شخصیتپردازیهای سطحی، نقدهای بسیاری را برانگیخته است.
زنان در فیلم، یا منفعل و کلیشهای تصویر شدهاند یا به شکلی غیرقابلباور به قهرمانان تغییر میکنند. از سوی دیگر، فیلم با استفاده از نمادهای مستقیم و تصاویری برگرفته از اعتراضات، بهجای روایت سینمایی، بیشتر به دنبال جذب توجه جشنوارههای خارجی است. باوجود همه ضعفهای روایی و تصویری، فیلم همچنان تلاش میکند تا بحرانی درونی و اجتماعی را نشان دهد که ارزش یکبار دیدن را دارد.
محمد رسولاف (زاده ۲۵ آبان ۱۳۵۱) فیلمساز، فیلمنامهنویس، تهیهکننده و زندانی سیاسی سابق ایرانی است. او که در شیراز متولد شده، فرزند یک زوج معلم است و فعالیت هنری خود را از دوران کودکی با تئاتر آغاز کرد. علاقه به سینمای مستند، او را به سمت ساخت فیلمهایی با دغدغههای اجتماعی سوق داد. رسولاف نخستین فیلم بلند خود، گاگومان، (یک فیلم مستند داستانی)را در سال ۱۳۸۰ساخت که موفق به دریافت جوایز متعددی از جشنوارههای داخلی شد.
آثار او با تمرکز بر مسائل اجتماعی، حقوق بشر و نقد ساختار قدرت در ایران شناخته میشوند. فیلمهایی چون شیطان وجود ندارد، دستنوشتهها نمیسوزند و لِرد در جشنوارههای بینالمللی برنده جوایز مهمی شدهاند، اما هیچیک از آنها مجوز نمایش عمومی در ایران را نداشتند. رسولاف بارها به دلیل محتوای آثارش با محدودیتها و محکومیتهای قضایی مواجه شده و به زندان افتاده است.
آخرین فیلم او، دانهی انجیر معابد ۱۴۰۳، نیز در ادامه آثار انتقادی او ساخته شده و به موضوعاتی اجتماعی و روانشناختی پرداخته است.
فضله پرندگان نقش مهمی در فرآیند رشد درخت انجیر معابد دارد. دانههای این درخت معمولاً از طریق فضله پرندگان بر روی تنه درختان دیگر سقوط میکند. پرندگان دانههای انجیر معابد را میخورند و پس از هضم، دانهها را در مکانهای مختلف، از جمله روی درختان، دفع میکنند. این دانهها سپس بر روی تنه درختان جوانه زده و ریشههای خود را به سمت پایین میفرستند، در حالی که شاخههای درخت انجیر معابد تنه درخت میزبان را احاطه میکنند و به تدریج آن را خفه میکنند.
این روند نمادین است از روند نفوذ و تسلط تدریجی که در برخی سیستمهای قدرت، بهویژه استبداد، رخ میدهد. در اینجا، فضله پرندگان به نوعی به عنوان وسیلهای برای پراکنده شدن دانههای قدرت و نفوذ رژیم به کار میرود.