در این مطلب می خواهیم درباره پوشاک مردانه صحبت کنیم.
فقط اصطلاحات مربوط به لباس‌هایی که در حال حاضر در ایران استفاده می‌شود یا در گذشته استفاده می‌شده است در اینجا گنجانده شده است. برخی از این لباس‌ها در سایر کشورهای اسلامی نیز پوشیده می‌شوند یا هستند.
فرهنگ لغت از مشاهدات شخصی، توضیحات فارسی و منابع دیگر و از نقاشی ها، طراحی ها و عکس های قدیمی گردآوری شده است. جزئیاتی مانند برش و جنس یک لباس خاص و شغل پوشنده در صورت وجود ارائه می شود، اما گاهی اوقات تنها چیزی که از منابع می توان دریافت این است که یک لباس خاص در حال استفاده بوده است. لباس های ایلی و دهقانی در مناطق مختلف فارس مورد بحث نیست و یا صرفاً به صورت اتفاقی ذکر می شود.
گیوه کفش‌هایی با رویه های بافته شده از نخ پنبه‌ای سفید و زیره‌های آن از چرم یا پارچه‌های تابیده و فشرده، نوعی که از دوره قرون وسطی شناخته می‌شود. گیوه ها را کفش‌های بدون پاشنه می‌دانند که بدون بند کفش نمی‌توان آن را پوشید و عمدتاً خدمتکاران می‌پوشیدند. در دوره قاجار، کلانتر ضرابی آنها را کفش تابستانی فقرا توصیف کرد. در تهران گیوه‌های کف نازک جزء ضروری لباس «مرد سخت‌گیر» محسوب می‌شد.
