ما یه چند وقتیه بعد از اینکه برای خودمون و دلمون کد زدیم و کار کردیم و ایده دادیم و پول نداشتیم و همکار پیدا نکردیم و محصول ساختیم و شرکت زدیم و کسی سرمایه گذاری نکرد و تنها سیستم PC دفتر رو فروختیم و رستوران کار کردیم که شرکت سرپا بمونه و جنگیدیم و ساختیم و تموم کردیم حالا درگیر فروشش هستیم و پارک علم و فناوری توقع داره برنامه نویس و مهندس خودش بیاد بره بازاریابی کنه و ....
تصمیم گرفتیم بریم یه جا تو یه شرکت دگ به عنوان برنامه نویس کار کنیم لااقل نون شبمون در بیاد. آقایون خانما چشتون روز بد نبینه. خلاصه چندتا شرکت رزومه فرستادیم و رفتیم برای مصاحبه. ولی نمیدونم چرا همه می گن باهاتون تماس می گیریم !!! جالب این جاست همشون هم میگن چقدر کارتون عالی و خوب و فلان و بهمانه!! البته ما هم مقصریما میریم مصاحبه از اون همه کارا و سختی ها و چالش ها و ایده ها صحبت می کنیم اینا هم با خودشون میگن ای بابا این بیاد اینجا برامون دردسر میشه !
خداروشکر اکوسیستم استارت آپی ایران هم که همش شده یه وب سایت و دو تا اپ اندروید و IOS که با Rest Api بهمدگ وصل شدن و دور هم حال میکنن و خوشحال و شادن! خلاصه نمیدونم چیکار کنم دگ یه ور نون شبه یه ور هم که ایده و کارای خودمون
ولی دوستان بنظر بنده سعی کنید برنامه نویس های خلاق و درگیر رو استخدام کنید باعث پیشرفت کارتون هم میشه قرار نیست شما یه دونه خودت ایده پرداز باشی بقیه بیان فقط بگن چشم چشم وگرنه همچین برنامه نویسی با کارگر دم حجره فرش فروشی حاج جمشید چه فرقی می کنه؟! یه مثال هم بزنم جف بزوس مدیر عامل آمازون روزای اول که میخواست برنامه نویس استخدام کنه رفته بوده شرکت کاریابی ( حیف ک اون موقع جابینجا و سه سوت جابز و هزاران وب سرویس این چنینی دیگر نبودن! ) گفته بوده من همه برنامه نویسای عجیب غریبتون رو میخوام!! الکی نیست شرکتای بزرگ علاوه بر بحث فنی بحث تحلیلی افرادشون رو هم موقع استخدام می سنجن امیدوارم ازین به بعد شما هم بسنجین من که خودم خواهم سنجید :)
