سازهای کوبه‌ای یا پرکاسیو به سازهایی گفته میشه که از طریق ضربه، تکان، سایش، خراش یا هر عمل دیگه‌ای که منجر به نوسان بشه، تولید صدا کنن.
وظیفه اصلی سازهای کوبه‌ای معمولاً اجرای ضرب آهنگ (ریتم) در متن آهنگه. ولی ملودی هم می‌تونن اجرا کنن. تاریخچه سازهای کوبه‌ای به هزاران سال قبل برمی‌گرده. این سازها احتمالاً بعد از صدای انسانی قدیمی‌ترین نوع سازها هستن. سازهای کوبه‌ای رو میشه به صورت کلی به دو دسته سازهای کوبه‌ای با کوک معین مثل زیلوفون و با کمک نامعین مثل انواع طبل تقسیم کرد.
جیمبی که جیمبه هم میگن ( لاتین میشه djembe) شکلی جام مانند داره و ریشه اصلی همه سازهای کوبه‌ای محسوب میشه. یه ساز آفریقایی جذاب. این ساز با ظاهر قبیله‌ای، صدای پرمعنی و بلندش، در عین حال راحت و آسون نواخته میشه و تونسته به یکی از دوست داشتنی‌ترین سازهای دنیا تبدیل بشه. جیمبی با اینکه کوک سفتی داره و دهانه‌اش نازکه، ولی همین عوامل روی صدای پرمعنی‌اش تونسته تاثیر زیادی داشته باشه. جالبه بدونید نسبت به اندازه‌اش صدای بلند و غیرمنتظره‌ای تولید میکنه و حجم صدای این ساز با کشش پوست بیشتر هم میشه.
رویه این طبل با طناب‌هایی نگه داشته میشد و از اون‌جایی که میتونست صدای بلندی تولید کنه و از فواصل دور هم شنیده میشد، معمولاً به طور سنتی برای ارتباط سریع با دیگر روستاها هم کاربرد داشت. جیمبی سنتی با دست ساخته میشد. برای درست کردنش، درون تنه درخت رو خالی می‌کردن و روی اون هم پوست بز می‌کشن. این پوست با استفاده از طناب به تنه جیمبی محکم میشه. اینم بگم که اسم درختی که به طور سنتی ازش جیمبی می‌ساختن لِکه بود. ولی این روزا دیگه کارخونه‌ای تولید میشه و با پیچ و مهره بسته میشه.
کسانی که جیمبی میزنن از 3 صدای پایه به نام باس (bass)، لحن (tone) و سیلی (slap) استفاده می‌کنن. با تکنیک‌ها و پوزیسیون‌های مختلف میشه از این ساز بیش از 25 صدای مختلف رو شنید. توی ریتم‌های سریع و پیچیده، صداهای مختلفی با این ساز تولید میشه که بعضی وقتا شنونده طوری فکر میکنه که انگار چندین ساز کوبه‌ای هم‌زمان در حال اجرا هستن ولی در حقیقت فقط یه ساز جیمبی در حال نواختنه.
ازتون دعوت می‌کنم وارد کانال یوتیوب ، تلگرام یا آپارات من بشین و کلیپ جذابی که از جیمبی گذاشتم رو ببینید. راستی شما تا حالا جیمبی از نزدیک دیدین؟
